Tag Archives: thuis

Wat willen vrouwen nu eigenlijk?

Eindelijk weten we dan wat vrouwen in mannen zoeken

Een wetenschappelijk onderzoek naar de grote vraag wat vrouwen precies willen van in een potentiële huwelijkskandidaat.Er is wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de grote vraag wat vrouwen precies zoeken in een potentiële huwelijkskandidaat.
In dit onderzoek is aan vrouwen gevraagd welke eigenschap ze het meeste waarderen in mannen. Vanaf 1939 is dit onderzoek regelmatig herhaald. Daardoor is een interessant beeld in de loop van de tijd verkregen wordt.

Bijvoorbeeld in 1939 was emotionele stabiliteit en volwassenheid rijpheid de meest gewaardeerde eigenschap terwijl die eigenlijk diezelfde eigenschap in 2008 op de derde plaats staat. De eigenschap van wederzijdse aantrekkelijkheid en liefde stond in 1939 op de vijfde plaats en dat is juist de eigenschap die in 2008 voor vrouwen het belangrijkste is.

Zaken als een goed uiterlijk er mooi uitzien en gemakkelijk in de omgang waren in 1939 helemaal niet belangrijk en die zijn in tweede naar 2008 met stip gestegen. Andere eigenschappen zoals hoffelijkheid en goede gezondheid waren in 1939 nog relatief belangrijk en die zijn in 2008 een stuk minder belangrijk geworden.

Veranderingen van 1939 tot 2008

In tabelvorm, zijn dit de veranderingen van 1939 tot 2008:

  • Sociability: +5
  • Good looks: +5
  • Mutual attraction—love: +4
  • Education, intelligence: +4
  • Desire for home, children: +3
  • Good financial prospect: +3
  • Similar education background: +1
  • Good cook, housekeeper: +1
  • Similar political background: +1
  • Dependable character: 0
  • Similar religious background: 0
  • Favorable social status: -1
  • Emotional stability, maturity: -2
  • Pleasing disposition: -3
  • Good health: -3
  • Ambition, industriousness: -5
  • Refinement, neatness: -5
  • Chastity: -8

Verwijzingen

Bron: https://www.reddit.com/r/dataisbeautiful/comments/ffgyhd/what_women_want_over_the_years_oc/

De gegevens zijn afkomstig uit: Boxer, Christie & Noonan, Mary & Whelan, Christine. (2013). Measuring Mate Preferences: A Replication and Extension. Journal of Family Issues. 36. 163-187. 10.1177/0192513X13490404.

Dat artikel  is beschikbaar voor gratis download: https://www.researchgate.net/publication/275010298_Measuring_Mate_Preferences_A_Replication_and_Extension

, , ,
Posted on

Moeder en dochters krijgen thuis op hun blote billen

In sommige religieuze gemeenschappen was het heel gebruikelijk dat de dochters net als hun moeder van hun vader op hun blote billen kregen tot ze gingen trouwen, waarna de nieuwe echtgenoot die rol overnam.

In sommige religieuze gemeenschappen kregen de dochters net als hun moeder op hun blote billen kregen tot ze gingen trouwen.

Een verhaal over de opvoeding in een kleine religieuze gemeenschap, gepubliceerd in 2016 op Tumblr.

Het is kwart over 4 in de middag en het huis ziet er prachtig uit. Het mooiste daarvan is dat ik vooruitloop op mijn planning met genoeg tijd om het diner af te ronden en nog een laatste kijkje in de spiegel te nemen voordat hij aankomt. Alles moet perfect zijn!

Tegen zes uur loopt mijn man door de deur en vindt zijn toegewijde vrouw in zijn gezellige huis klaar om de vele gasten te verzorgen die we zullen hebben. Eindelijk voel ik dat ik na vele jaren de vrouw ben geworden waar ik alleen maar van droomde dat ik die zou zijn.

Dan heb ik het niet over perfectie, maar juist door mijn fouten te herkennen en mijn manier van doen aan te passen, is een enorme stap voor mij, of voor ieder willekeurig meisje dat het meisje van de dromen van een man wil zijn. Ik kan het alleen maar beschrijven als een intuïtief verlangen dat we sinds onze jeugd bij ons dragen en bepaald wordt door liefde, regels en discipline.

Ik denk graag dat het natuurlijk is, maar mijn moeder had zeker veel te maken met mijn verlangen om een ​​liefhebbende en onderdanige vrouw te zijn, net zoals ze zelf was. Mijn vader had altijd het laatste woord en noch moeder, noch de kinderen zouden hem in twijfel trekken (tenzij wij meisjes erop uit waren om pijnlijke billen te krijgen). Trouwens, met ‘wij’ bedoel. ik mij en mijn zussen, maar ook mijn moeder. Het was geen geheim dat ze ook op haar billen kreeg van papa. Mijn aanname is dat ze wilden dat we hun levensstijl zagen en zouden overnemen als onze manier van leven in plaats van iets vreemds of mishandeling. Hoe dan ook, we hebben het nooit in twijfel getrokken. Het enige dat we wisten was dat mama op haar billen kreeg net zoals mijn zussen en net zoals ikzelf als we niet aan de verwachtingen van mijn vader voldeden.

Ik weet dat velen die dit lezen mijn vader misschien als een tiran zien, maar eerlijk gezegd wisten we dat hij altijd zorgzaam was en hij het beste voor ons wenste. Daar hebben we nooit over getwijfeld.

Het was gewoon hoe het leven was in onze kleine religieuze gemeenschap met zijn traditionele waarden, rollen en moraal. Vader was het hoofd van het huis en onze moeder en kinderen onderwierpen zich aan zijn autoriteit. Zowel jongens als meisjes werden opgevoed om dezelfde rollen te vervullen als ze ouder waren.

Zo waren mijn zussen en ik geen onbekende voor de taken die mijn moeder deed als moeder en als vrouw. Ik was de oudste en hielp met mijn jongere broers en zussen, en hielp met het schoonmaken van het huis. Het was veel werk maar ik waardeerde het ieder moment opnieuw.

Vader had verwachtingen van ons allemaal. De jongens hielpen ons met werkzaamheden buiten de deur en hielpen ons soms met zwaardere taken. Het hebben van verschillende regels betekende ook verschillende gevolgen voor het niet naleven ervan. Voor de jongens betekende dit meestal meer werk en verlies van speciale privileges, zoals uitgaan met vrienden of televisie kijken. Wat betreft de meisjes betekende dit billenkoek.

Het leek destijds een algemeen gedeelde overtuiging dat meisjes veel emotioneler en lichamelijk zwakker zijn dan jongens. Daarom reageerden meisjes heel goed als ze op hun billen krijgen en dan doet het er niet toe hoe oud die meisjes zijn. Iedereen kan de trots of hooghartigheid van een jong meisje of een volwassen vrouw gemakkelijk veranderen in onderdanigheid door haar op haar blote billen te geven met de hand of met een voorwerp. Ik kan natuurlijk dit niet als een universele waarheid bevestigen, maar voor mezelf ben ik zeker. van dat het krijgen van billenkoek op mijn blote billen elk vrouwelijk verlangen in mij heeft aangewakkerd dat vaak wordt beschreven als vriendelijk, zachtaardig, liefhebbend en onderdanig. In onze gemeenschap staat een meisje onder de zorg van haar vader en op een dag zal ze onder de zorg en verantwoordelijkheid van haar echtgenoot vallen.

Dit werd ons duidelijk geïllustreerd in de manier waarop onze vader met moeder omging toen ze haar klusjes verwaarloosde of openlijk onbeschoft was tegen vader of iemand anders om een ​​onterecht reden. Iedere keer dat papa een leermoment zag, vroeg hij mijn zussen en mijzelf naar zijn kamer te komen om te zien hoe een vrouw die zich misdragen wordt aangepakt.

Vader gebruikte meestal een riem, althans tijdens de keren dat hij billenkoek gaf waar ik. bij was.  Hoe onze moeder op haar billen kreeg was niet veel anders  dan van. hoe wij het kregen. Eerst wordt ze naar haar kamer gestuurd waar ze met de handen achter haar rug naar de deur staat en geen woord zeggen mag. Nadat ze een tijdje had gekregen om na te denken over haar acties, nodigde papa de overige meisjes in het huis uit om zich bij hem en moeder in de kamer te voegen en wij gingen stilletjes langs de muur staan.

Vader zou dan op het bed gaan zitten en haar naar hem toe laten kijken en hij zou haar vertellen wat ze verkeerd heeft gedaan, wat van haar wordt verwacht, en wat haar straf is.

Ik kon me altijd goed met haar identificeren, niet alleen als mijn vrouwelijke rolmodel, maar ook hoe we reageerden op deze strafsessies.  Zowel zij als ik gingen altijd huilen tijdens de preek voordat de werkelijke billenkoek begon. Het waren gemengde gevoelens van schuld, angst en verwachting van zere billen.

Vader stond op en leidde haar naar de rand van het bed, waar ze haar ellebogen plat legde en hij haar rok optilde en haar onderbroek naar beneden trok.

Het klinkt cliché, maar in die tijd was het echt ongehoord dat een meisje iets anders droeg dan rokken of jurken. Ieder meisje dat toen iets anders droeg dan rokken en jurken rebelleerde tegen de natuurlijke orde van mannen en vrouwen. Voor ons meisjes, was het dragen van een rok altijd een herinnering om altijd in ons beste gedrag te zijn, omdat een meisjesrok gemakkelijk altijd en overal kan worden opgetild voor een goede pak slaag.

Tegen de tijd dat mijn moeders onderbroek op haar enkels lag, liepen haar tranen al over haar wangen. Toen hief vader zijn arm op om snelheid te krijgen en liet hij zijn arm snel zakken om daarmee het luide geluid te krijgen van moeders billen die door zijn riem werd geraakt. Geleidelijk aan verhoogde hij zijn kracht, iedere gil werd luider en luider.

De vrouw die voorovergebogen op bed lag, was niet anders dan wij. Ze bewoog haar billen zachtjes heen en weer na iedere klap in een poging om de pijn te verzachten. Ze huilde hardop en verontschuldigde zich voor haar fouten en beloofde dat het niet meer zou gebeuren.

In sommige huishoudens waren zowel de moeder als de dochters nooit te oud om op hun blote billen te krijgen.

In sommige huishoudens was je nooit te oud om op je blote billen te krijgen.

We wisten natuurlijk al op jonge leeftijd dat dit onwaarschijnlijk was, want als er iets is dat we hebben geleerd door te kijken hoe mijn moeder op haar billen kreeg, was dat we vroeg of laat weer op onze billen zouden krijgen waarvoor we eerder billenkoek hadden gekregen. Waarom? Misschien omdat geen enkele straf in de wereld ons kan vervolmaken, maar het kan ons wel herinneren aan onze plaats en verwachtingen. Misschien is het door dit idee dat ik geïnspireerd ben om niet de perfecte vrouw te zijn, want dat kan ik niet, maar om de beste vrouw te zijn die ik kan zijn. Zo wist ik dat noch ik, noch mijn zussen ooit te oud zullen zijn om straf op onze billen te krijgen.

Nadat mijn vader klaar was met mijn moeder op haar billen te geven, stond ze op met een rood snikkend gezicht. Een gloeiend rood achterwerk. Moeder tilde dan haar gezicht op en keek ons ​​aan met haar door de war en haar onderbroek nog steeds om haar enkels. Vernederd maar met overtuiging verontschuldigde ze zich dat ze een slecht voorbeeld was als echtgenote, als moeder, als een vrouw. Ze bekende haar fouten aan ons en waarschuwde ons goed te zijn. Ze wendde zich toen tot mijn vader en bedankte hem voor zijn liefde, voor zijn straf, voor zijn leiding die hij biedt. Haar verontschuldiging werd geaccepteerd zonder enige teleurstelling op het gezicht van mijn vader. Hij verwelkomde haar in zijn armen, kuste haar en verklaarde zijn liefde voor haar.

Ik was stiekem jaloers op al die momenten in de hoop dat ik ooit een liefhebbende en zorgzame echtgenoot kon vinden. Dat is de reden waarom elke keer dat ik me misdroeg of mijn verantwoordelijkheden verwaarloosde, ik mijn billenkoek accepteerde wetende dat elke klap die ik kreeg, me voorbereidde om de beste vrouw te zijn die ik kan zijn.

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 5 juni 2016.

, , , ,
Posted on

Een goede vraag over huiselijke discipline

Een goede vraag over huiselijke discipline is waarom een vrouw hieraan begint. Een dergelijke relatie is intens en vereist veel inspanning, kennis en communicatie om die gezond te houden.

De volgende tekst is een vertaling van de oorspronkelijke posting.

Een belangrijke vraag over Huiselijke Discipline

“Een zorg die ik heb is over hoe een vrouw dit soort relaties aangaat. Ik denk dat je jezelf echt moet kennen, respecteren en waarderen voordat je de stappen zet naar een DD of HOH relatie. Je moet goed weten waar je voor staat om je grenzen en mogelijkheden te kennen. Om te weten wat goed en fout is voor jou.”

“Een DD relatie lijkt heel intens en vergt veel inspanning, kennis en communicatie om gezond te zijn. De eerste stap moet zijn dat je zelf behoorlijk gezond bent. Ik zeg dit omdat ik geloof dat een vrouw zonder gevoel van eigenwaarde of zelfvertrouwen onderdeel kan worden van een gewelddadige relatie in plaats van een DD relatie.

***Jullie vragen weerspiegelen echt de intelligentie die ten grondslag ligt aan het concept van een dominante huishouding, maar dat betekent niet dat de onderdanige geen partner in het huis is. Veel van de DD of HOH relaties die ik ken, die echt werken, hebben een zeer intelligente en zelfverzekerde vrouw, evenals een rustige, zelfverzekerde en dominante man (de meeste van mijn counseling is met mannelijke geleide koppels – maar er zijn ook veel FLR – Female Led Relationships -, ik verwijs alleen maar naar mijn ervaringen).

De eerste en belangrijkste stap, en meestal waar ik bij betrokken ben, is dat dit in het begin een wederzijds overeengekomen stap is en dat er toestemming wordt gegeven aan de dominante partij dat discipline deel uitmaakt van de relatie. De vrouwen die ik ken die het meeste uit dit soort relaties halen vertrouwen in de man of vriend om te helpen voorkomen dat ze de controle verliezen, het in balans houden, en het begrijpen van dit is ook een grote vorm van communicatie en zorgzaamheid.

Op je tweede vraag – je hebt helemaal gelijk, en waar billenkoek of DD verkeerd gebruikt wordt, is als vrouwen met een laag gevoel van eigenwaarde of geen respect voor zichzelf een relatie aangaan met een gewelddadige man – en zich laten overtuigen dat ze verdienen wat ze krijgen – wat absoluut verkeerd is. De rol van de onderdanige is om te behagen, om te begrijpen hoe ze zichzelf moet ondersteunen en hanteren. De rol van de dominante partij is om dat vertrouwen dagelijks te verdienen, om te doen wat nodig is om de harmonie in het huis te bewaren – en bovenal, vertrouwen en zorg voor de onderdanige. Tenzij er behoefte was aan een “lik op stuk” straf (besproken als iets dat plotseling onstaat en niet getolereerd moet worden, zoals vloeken in het bijzijn van de kinderen, zichzelf of haar partner vernederen, dat soort dingen) , vind ik de beste manier om hier mee om te gaan regelmatig geplande disciplinaire sessies. Mensen noemen dit ook wel Onderhoudsdicipline.

Zoals hierboven beschreven – een dag en tijdstip zou worden ingepland, waarop zonder aarzeling discussies, beslissingen, straf en vervolgens troost en ontspanning gaan plaatsvinden. Soms was er dan het volgende niveau van communicatie fysieke seks – wat niet altijd het beste is, tenzij je een onderhoudsschema hebt. Ik zou beginnen met over de knie, dan slipje naar beneden, verbale en zelfs in de hoek staan – en dan uit moeten kleden (alhoewel ik haar graag een vrouwelijk gevoel had met kousen en hakken) en dan een laatste hardere afstraffing om het punt duidelijk te maken, bijvoorbeeld met een leren riem. Altijd eindigen met troost en zorgzaamheid en haar vertellen dat je trots op haar bent. Dat ze een goede meid was om haar straf zo goed op te nemen.

Ik hoop dat dat helpt bij de vragen.

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 31 december 2015.

,
Posted on

Daarom Domestic Discipline

Een vrouw legt hieronder uit hoe ze Domestic Discipline ziet.

I am asked this from time to time, and I just want to go on the record to say yes I believe it is perfectly within the husband’s rights to spank his wife. And the wife should remain still and obedient for any spanking her husband gives her.

I am not saying it is okay for a man to beat a woman, on the contrary a woman should not ever let herself be beaten out of anger or hatred.  A man should never hit a woman in the face with a closed or open hand, for that matter should never strike her in any way other than on her bottom or backs of legs.  

My personal belief the wife should only be spanked or whipped in the traditional method.  Spankings are given with the open hand or an implement suited for this job such as a wooden paddle, wooden spoon, hairbrush, or possibly a rubber soul slipper.  Whippings should be administered with tools such as a leather strap/belt, switch, rattan cane or any suitable flexible rod, however he must show caution when using such implements.  

The point of any physical punishment is to correct a certain behavior or attitude not just to beat her.  The wife should certainly expect to have redness, welts, bruises and other marks on her bottom but it should never break the skin, and if it does then it should stop immediately.

Other areas a husband has the right to punish his wife is striking the palms of her hands are soles of her feet with an appropriate implement.  But this should only be done to correct attempts at stopping spankings, such as putting her hands in the way or kicking her feet in the path.  Putting her hand on her bottom during a spanking is not only an act of defiance but can be quite dangerous if her husband does not react in time possibly striking her fingers with an implement.

The wife should always be spanked on her bare bottom never over clothing or panties.  It is also within her husband’s rights to have her completely undress for punishment.  It’s my personal belief that the wife should always be completely naked to receive her spanking. I also feel she should undress herself and stand naked before him as a sign of obedience and acceptance.  However this should never be done in front of anyone but her husband.  If the husband chooses to have witnesses only the portion of her bottom that is to be spanked should be visible.  The husband must protect his wife’s modesty.

Husband and wives will argue and always have difference of opinions.  This is to be expected husband should not be quick to spank his wife over an argument on what is the best yogurt or where they should go for dinner.  Spanking should only be given when a defiant attitude, deliberate disobedience, or putting herself into danger is apparent.  And if a situation arises were punishment has been earned than the husband should not shy away from a ministering a painful spanking for correction.  

As the wife you should not expect to be spanked for silly things like not calling him Sir or having dinner ready at certain time.  Your relationship should be one of loving and understanding, however if your husband decides to spank you for whatever reason, you should immediately stop talking and showed no signs of defiance.  I can tell you girls from experience that many times my mentor chose not to spank me because I stopped talking and stood patiently in front of him waiting for his instructions.  He saw this as an obedient action and saw no further reason to a minister punishment.  

However if you are going to be spanked, except this fact and do whatever you can to ensure the spanking is effective and as it should be painful.  Once you are told to get ready stop whatever you’re doing, undress herself putting your clothing away neatly and out of sight.  Present yourself to him in the standard fashion or ritual which is commonly used in your relationship.  Without argument or discussion allow yourself to be placed into the position he prefers, making sure your bottom is in the proper position and can be easily smacked.  

Do not tense up trying to keep your bottom as relaxed as possible to ensure that each swat will give the maximum amount of stinging.  Tensing your bottom may reduce the stinging you feel at the time, but can clause deeper tissue bruising and longer discomfort.  Whimpers, yelps, and crying is expected and you should not hold back these emotions.  However never talk or beg during the spanking.  The time for that had passed once your husband ordered you to prepare yourself.  

If you’re to be whipped, again prepare yourself in the standard rituals for your relationship. Bend over an object, or touch your toes accordingly making sure your feet are apart so you can comfortably bend forward and arch your back so your bottom will be at the highest point.  Find a comfortable place for your hands to hold onto.  Such as the chair legs, grasping your ankles, or fingers under your toes and tell yourself that your hands are fastened to that location and cannot possibly move.  If you can convince yourself of this you have a greater chance of not trying to interrupt your correction.  This may have gotten a little longer than I intended, but to recap – yes I believe the husband have the right to spank his wife.

(Bron foto: realspankings)

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 3 januari 2015.

,
Posted on

Daarom wil ik Huiselijke Discipline met billenkoek

Een vrouw vertelt waarom ze aan Huiselijke Discipline met billenkoek doet, wat voor soort vrouw ze wil zijn en waarom ze op haar billen krijgt.Een mooi verhaal van een vrouw die vertelt waarom ze aan Huiselijke Discipline doet , wat voor soort vrouw ze wil zijn, bij wat voor soort man ze zich op haar gemak voelt en waarom ze op haar billen krijgt als ze dat verdient.

There are those that categorize Domestic Discipline as abuse – but to the couples that have made the joint decision to have these roles in the house – they are amazed at the transformation. Many men fail at this transition as they worry the woman will “break” and are not firm enough.

Some wont understand the correlation between the first picture and the second one. How can one who is tired, grumpy, out of sorts, tired of all the stress – be disciplined to tears last night – and then be waiting in morning, cleansed, happy, and wanting to please. To those who understand and have made this part of your home – well done.

Here is a great post by Elaina:

What I want a my domestic discipline to do for us

The Wife, Mother, Sister, Daughter, Woman that I want to be –

I want to be gracious, not only under pleasant circumstances, but most importantly during times of stress and frustration. I want to be admired by those who not only know me best, but also by those people who have only just met me. I want to be remembered as generally happy and polite. Most importantly I want to be calm and consistent when life gets crazy. When circumstances feel like they’re spiraling out of control, I want to be able to be strong, stand tall, and smile (appropriately), because getting upset and acting rashly only makes a stressful situation that much more stressful. I want to have this demeanor so much of the time that people around me notice it. I want to avoid rash emotional reactions that will inevitably lead to embarrassment and apologies.

I want to have a home that is well kept, clean and orderly. I don’t ever want to be embarrassed if someone shows up on my doorstep un-expectedly. I want to smile, open the door and invite them in with peace in my mind because I know that my house is clean. This is also true of how I want to feel about my car. I want to have pride in the things I own, by taking care of them. I want other people to notice, that although I may not have the most expensive things, they are nice and well cared for.

I never want to have an argument or cross words with my husband in front of other people. It makes me very uncomfortable when couples argue in front of me and I would hate to do that to someone else.

It’s important to me, to be responsible with money and budget. I do not want to be worried or stressed about paying a bill. I want to have money in the bank to handle emergency situations. I want to be able to delay gratification, and shop smart, not purchase things impulsively. Ideally, I want to have one year’s salary saved in the bank.

I want to obey my Husband. I want to marry a man that I know will always have the best interest of our family as his number one priority. As long as I know that in my heart, then being an obedient wife should never be a problem. I do not ever want to hide things from my husband, or tell half truths. I want him to be proud of me, proud to have me as his wife. I never want to embarrass my husband or my family by my actions.

I want all of this to be true about me. I want it to be who I am. I want it to be what I do. I want it to be so frequent and common that everyone around me knows it to be true. Of course, I realize that nobody is perfect, but I honestly believe that the harder you try the closer you can become.
What is it going to take for me to be who I want to be? It’s going to take a truly amazing husband. It is going to take a man that shares all of these same values. A husband that is striving to be the best man he can possibly be, as I strive to be the best woman I can be.

I need him to know me extremely well. Almost well enough to know what I’m thinking or how I’m feeling before I think it or feel it. He doesn’t have to be psychic; he just has to pay attention. I want him to notice a slight change in body language or tone of voice, so that he can read my emotions. He needs to know what feelings or thoughts are going to affect my behavior and be able to talk to me about it before I go off course. He needs to lovingly hold me to the standards that we have agreed are important to both of us, and he needs to accept nothing less.

I need him to be strong and un-wavering, as well as thoughtful and considerate. When a problem occurs, he has to be able to think about the situation calmly. When he’s done that, I need him to act, and hopefully, whenever possible, improve the outcome. If I am the one that is behaving in a way that is taking me, or the family, further from our desired direction, then he would need to put a stop to that behavior immediately, so that it doesn’t unravel into something with great consequences. With thoughtful, considerate, and loving discipline I truly think that I can learn from my mistakes, and continue on to make better choices and decisions.

When I have a husband that is willing and capable of providing me with the strength, love and guidance that I need, in order to become the woman I want to be, I owe him my respect. Showing him respect, not only for the man he is, but also for our relationship. Showing him respect, shows respect for our shared philosophy. That man that I am asking him to be must be at his best, and constantly making sure that he is acting out of love and looking out for the best interest of our family. That is a lot to ask of one person, it’s a big responsibility. Because he is willing to this for us, in return I need to be respectful. I need to address him as Sir, and not argue with him or disobey him. I have asked him to lead me, and at times carry me; if I trust him enough to do that then I should trust him enough to be respectful and obedient. When I disrespect him, I disrespect myself, our relationship, and our philosophy as well.

I understand that I am inherently female. I am feminine in almost every way, with a female brain. My natural instinct is to respond to life emotionally. I feel secure with my emotions; after all they are what make a woman. I do however realize, that being too emotional, or acting solely on emotions, is not going to lead to a positive outcome. This is where I really need my husband to step up to the plate, so to speak. It is crucial that he is able to lead our family with his head first, followed extremely closely by his heart. He must not be manipulated by my emotional state, he must however, be understanding of it. He has to be 100% certain of the direction we are going. If he is not, he has to be able to recognize that and take a moment to analyze what is going on and gather his thoughts. After he has done so, we as a couple, can “re-group”, and get back on the same page.
We will both make mistakes, we are human. What is most important is that we acknowledge them when they occur, and we learn from them. In order to be the woman that I want to be, I need love, accountability, guidance, and discipline. I truly believe that having common goals, and working together to achieve them, will result in a very happy marriage, and a very happy life.

Source: http://ddandotheradventures.blogspot.com/

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 25 december 2014.

,
Posted on

Billenkoek in chinese families

Veel Chinese families vinden dat billenkoek tot hun cultuur behoort.

Veel Chinese families vinden dat billenkoek tot hun cultuur behoort.

(Een bericht op een Nederlands forum dat inmiddels gesloten is. Lin, de schrijfster van het bericht, was in november 2013 17 jaar en inmiddels dus 18. Ze krijgt thuis op haar billen omdat haar ouders vinden dat je van billenkoek leert. Zelf vindt het niet zo’n probleem. Haar vraag is of er meer chinese families zijn waar billenkoek wordt gebruikt.)

hallo.

Wat ik vragen wil. Ik ben dus een meisje van 17 van chinese afkomst, maar wel hier geboren. Mijn ouders zijn 20 jaar geleden hier komen wonen. Mijn vader werkt als ingenieur en mijn moeder is arts.

Mijn ouders geloven heel erg in billenkoek en vinden ook dat het bij de chinese cultuur hoort. Ze vinden dat je van billenkoek leert en wijs wordt.

Praktisch betekent dat voor mij (en voor mijn jongere broer) dat we ons goed moeten realiseren wat onze ouders van ons verwachten.

Als we dat dan niet doen worden we naar onze kamer gestuurd en moeten onze broek en onderbroek uitdoen. Als mijn vader boven komt gaat hij op het bed zitten en moet ik over zijn knie en dan krijg ik een hard pak op mijn blote billen. Als mijn moeder het doet moet ik op het bed knielen en krijg ik met een rietje op mijn billen. Dat is een dun rotan stokje met een kleurig dingetje die speciaal zijn om straf op de billen mee te geven. Ze zijn in china te koop en soms neemt familie die overkomen er een paar nieuwe mee.

Ik ben er verder niet zo tegen. Natuurlijk doet het even zeer maar het gaat ook snel weer over. Ik denk dat ik er echt van leer en ik heb een hele goede band met mijn ouders.

Maar wat ik vragen wil. Ook als er bezoek is zeggen mijn ouders dat ik naar boven moet om mijn billen bloot te maken. Meestal is het familie en daar doen ze dat ook dus dat is niet zo erg. Maar nou al 2 keer dat het gebeurde toen er een vriendin was. Ik was wat vergeten of zo en moest naar boven en tegen mijn vriendin zei ze dat ze beter naar huis kon omdat ik straf ging krijgen. Die ene vriendin zei later dat ze vond dat mijn moeder helemaal gek was en ik nog veel meer, dat ik dat niet moest pikken en naar de politie moest en zo. De andere vriendin was juist heel nieuwsgierig, wilde weten hoe dat ging en vond het wel cool en bijzonder. Vooral omdat ik het niet zo erg vond en ze ook kon zien dat we thuis heel close zijn, terwijl zij nauwelijks een band heeft met haar ouders en stomme straffen krijgt als smartfoon inleveren.

Mijn vraag is dus of er meer chinese families zijn waar billenkoek gebruikt wordt en hoe je dat vindt.

Lin (17) | 12 nov 2013, 07:58 uur

(Het Hulpmix forum waar dit meisje haar bericht schreef bestaat niet meer. Zulke meisjes bestaan er natuurlijk nog wel.)

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 21 november 2014.

 

, ,
Posted on

Ik heb zelf nooit straf op mijn billen gekregen

Sommige meiden vinden het wel jammer dat ze nooit straf op hun billen hebben gekregen.Christel (18) vertelt op een forum:

Als ik sommige van deze berichten (niet alle hoor want mishandeling is echt verkeerd) lees ben ik best wel een beetje jaloers. Het zit dus zo. Ik heb zelf nooit straf op mijn billen gekregen want dat mocht niet van mijn vader. Die vond het achterhaald en ouderwets.

Mijn moeder heeft vroeger juist wel op beslissende momenten voor straf op haar billen gekregen. Daar vertelde ze soms wel over maar voor haar was het niet negatief. Integendeel ze vindt juist dat ze er veel aan had, ook achteraf. Ze deed heel heel aan ballet net als ik trouwens. Ze vertelde dat haar moeder, een Nederlandse balletlerares, de ouders van een Russisch gastgezin en een Russische dansleraar haar goed doorhadden, bijvoorbeeld als ze niet genoeg haar best deed. Ze kreeg dan een stevige toespraak maar vooral ook een stevig pak op haar blote billen. Mijn moeder zegt dat ze zeker weet dat ze alles bereikt heeft wat ze kon bereiken en is daar heel tevreden over.

Ik denk dat ik ongeveer hetzelfde talent heb maar ik heb veel minder bereikt. Waarschijnlijk ook veel minder dan ik zou kunnen en dat vind ik best jammer. Ik denk dat het bij mij ook had geholpen als er iemand was geweest die me bewust had gemaakt van mijn gedrag of me door een grens had geholpen door me even stevig aan te pakken met een goed pak op mijn blote billen. Maar niet dus.

Christel (18) | 12 okt 2013, 11:20 uur

 

(Het Hulpmix forum waar dit meisje haar bericht schreef bestaat niet meer. Zulke meisjes bestaan er natuurlijk nog wel.)

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 22 november 2014.

, ,
Posted on

Een pak op de billen is gewoon straf

Volgens sommige meiden is een pak op de blote billen gewoon de oudste straf die er bestaat en dat heeft niks met geilen of aanranding te maken.

Volgens sommige meiden is een pak op de billen gewoon straf.

Anoek (18) vertelt op een forum:

natuurlijk is het maar net wat je gewend bent. Volgens mij is een pak op de billen gewoon straf. Uit ervaring kan ik je verzekeren: een hele goede straf. Ik denk dat een pak op de blote billen de straf is die het beste werkt. Veel beter dan een bekeuring of zo, ik noem maar een voorbeeld. Volgens mij is een pak op de blote billen ook de oudste straf die er bestaat en dat heeft niks met geilen of aanranding te maken.

Als je voor straf een pak op je billen hebt gekregen moet je er wat van leren. Proberen te voorkomen dat het weer gebeurt.

Als je met jeugdzorg gaat praten omdat je een pak op je billen hebt gekregen vind ik dat zielig. En dan heb ik het niet over mishandeling maar een gewoon normaal pak op je billen voor straf. Als je de politie gaat bellen en je ouders gaat aangeven omdat je op je billen hebt gekregen vind ik ziek. Als je een bekeuring hebt gekregen ga je ook geen aangifte doen bij de politie wegens diefstal.

Anoek (18) | 20 sep 2013, 20:25 uur

 

(Het Hulpmix forum waar dit meisje haar bericht schreef bestaat niet meer. Zulke meisjes bestaan er natuurlijk nog wel.)

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 22 november 2014.

Posted on

Een pak slaag op de blote bips en het was over

Vroeger was billenkoek zeg maar heel gewoon en het werkte vaak het beste. Een pak slaag op de blote bips of een pak voor de broek en het was over. Evelien (19) vat haar conclusie op een forum samen:

in deze tijd is het niet heel normaal als een meisje op haar billen gestraft wordt. maar in sommige families is het zeg maar een traditie.
Vroeger was het zeg maar heel gewoon en het werkte vaak het beste. Een pak slaag op de blote bips of een pak voor de broek en het was over. Je houd er immers niets aan over als een tijdje rode billen. Billen zijn immers wel de veiligste plek om op te slaan. Zoals bij Anoek kun je lezen dat er eigenlijk niets mis mee is, zij accepteert het als straf en is het zo gewend. Zij heeft verder een geweldige band met haar ouders. Als ik dat soort berichten lees krijg ik niet het idee dat haar vader iets verkeerds doet.

Eigenlijk is het best een ingewikkeld item en spelen er allerlei gevoelens mee die te maken hebben met seksualiteit en dergelijken. Wat voor de een straf is, wordt voor de ander aanranding. Het heeft denk ik allemaal te maken uit wat voor een omgeving je komt en hoe hecht een gezin in elkaar zit. Je kunt het niet een op een vergelijken.

Evelien (19) | 19 sep 2013, 10:27 uur

 

(Het Hulpmix forum waar dit meisje haar bericht schreef bestaat niet meer. Zulke meisjes bestaan er natuurlijk nog wel.)

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 21 november 2014.

Posted on

Bij ons thuis is billenkoek alleen voor de meisjes

In conservatieve christelijke gezinnen wordt vaker billenkoek gegeven en is billenkoek vaak alleen voor de meisjes.

In conservatieve christelijke gezinnen wordt vaker billenkoek gegeven.

Op een forum schrijft Hannah (19) een paar keer een uitgebreide reactie:

hallo Esther, ik wil wel op je vraag reageren. Eerst natuurlijk gecondoleerd met je vader.

Of je het wel of niet verprutst hebt is niet zo belangrijk. Wat veel belangrijker is dat het nooit te laat is om het goed te maken. Daar ben je nu mee bezig en kennelijk helpt straf daarbij.

Er zijn idd meer meiden die net als jij straf krijgen. Jij zegt trouwens zelf ook dat je met straf meer verandert dan zonder. Als je zo leest wat je allemaal gedaan hebt is het jammer dat je ouders niet eerder begonnen zijn om je straf op je billen te geven. Misschien kun je je opa vragen of hij een nieuwe regel toevoegt: dat je niet meer mag vloeken. Het zou fijn zijn als je dat ook afleert. Billenkoek krijgen doet maar even zeer en van niet meer vloeken heb je eeuwig baat.

Wij zijn thuis gelovig (reformatisch bevindelijk) en natuurlijk wordt er verschillend over gedacht maar mijn ouders geloven dat erkenning van de zonde en daarna kastijding (zo noemen ze straf) belangrijk is. Dat betekent dat we op onze billen krijgt als we iets fout gedaan hebt. Volgens ons geloof moet juist het zondig vlees gekastijd worden en daarom gebeurt het altijd op de blote billen. Mijn ouders hebben 7 kinderen ontvangen en ik ben de oudste. Vijf meisjes (ik heb een tweelingzus van 17 en nog een zusje van 14 en 12) en 2 jongens (18 en 15).

We krijgen straf voor te laat thuis komen, een grote mond of brutaal of ongehoorzaam zijn (5e gebod, eer uw moeder en vader) en soms liegen (9e gebod, valse getuigenis). Misschien krijg ik nog wel vaker omdat ik de oudste ben en vind dat ik soms baan moet breken, maar mijn moeder vindt dat al snel teveel. In de bijbel staat dat als je je kinderen liefhebt je de roede niet moet sparen, dus in de ogen van mijn ouders is er al snel een reden om te zeggen ga maar naar boven. Of gaan jullie maar naar boven, als er meer straf moeten krijgen.

Dat gebeurt bij mij meestal 1 keer in de 1-2 maanden en bij mijn zussen ook, soms wat vaker. Met 5 meisjes in huis betekent dat toch dat bijna elke week in ons huis billenkoek gegeven wordt.

Dus je bent niet de enige. Als je meer wil weten moet je maar vragen.

Hannah (niet mijn echte naam) (19) | 26 aug 2013, 23:02 uur

En later schrijft ze nog een bericht:

hallo Nieuwsgierig,

Ik heb inderdaad broers (eentje van 18 en eentje van 15). Bij ons thuis is billenkoek in de praktijk alleen voor de meisjes. De jongens werken ook vaak mee in het bedrijf en dan hoor je al snel meer bij de groten. Mijn vader is boer, we hebben melk- en vleeskoeien. Dat is toch al bijzonder want we hebben natuurlijk zondagrust maar de koeien moeten wel gemolken worden.

Vroeger kregen de jongens ook wel straf (en dat was dan meestal voor kattekwaad-achtige dingen) maar volgens mij is dat al heel lang geleden. Wat ik daarvan nog wel weet is dat dan de jongens eerst moesten en daarna de meisjes. De jongens gilden en huilden dan direct en dat het bij ons altijd een tijd duurde. Bij de jongens was de billenkoek ook veel korter. Mijn ouders geloven dat meisjes pijn veel beter verdragen dan jongens omdat vrouwen ook kinderen moeten baren.

En hallo Jongeman,

natuurlijk kun je overal een verschillende mening over hebben. In ons geloof gaan we er juist van uit dat je Bijbel niet alleen maar moet geloven wanneer en op de manier waarop het jou uitkomt, maar juist volledig met je hart aanvaard moet worden, ook als het je verstand te boven gaat. Het voelt voor mij niet als indoctrinatie maar als iets dat erbij hoort. Ook al ben ik 19.

Vorig jaar hadden we het er thuis over of ik op mijn leeftijd nog op mijn billen moet krijgen. Mijn vader zei dat het wat hem betreft moest en dat we zeker niet de enige waren die gekastijd werden. Dat wist hij van de huisbezoeken uit de tijd dat hij ouderling was. Het is dan misschien zo dat niet iedereen die naar onze kerk gaat het op dezelfde manier doet. Maar hij geloofde dat het zo moest zijn. En bij ons is vaders wil wet.

Ik heb in ieder geval 2 vriendinnen die net zo oud zijn als ik en die thuis ook heel vaak op hun blote krijgen. Ik zit op de Driestar en ik weet zeker dat ik daar ook niet de enige ben. We hebben het er niet over, maar soms kun je het zien. Vooral doen alsof er niks aan de hand is maar wel heel behoedzaam gaan zitten. Of in de kleedkamer voor sport heel zorgvuldig je billen naar de muur gekeerd houden, maar zelfs met een dekkende onderbroek kun je zien dat de billen eronder rood zijn. Ik herken dat want ik doe precies hetzelfde. Vooral op maandag, als ook de meisjes die in de flat wonen een weekend thuis geweest zijn, zie ik ragelmatig een meisje dat zo bezig is.

Hannah (niet mijn echte naam) (19) | 31 aug 2013, 21:23 uur

(Het Hulpmix forum waar dit meisje haar bericht schreef bestaat niet meer. Zulke meisjes bestaan er natuurlijk nog wel.)

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 22 november 2014.

, ,
Posted on