.Op deze pagine zijn een aantal algemene herinneringen van voormalige leden uit een Sorority. Sororities zijn Amerikaanse studentenverenigingen voor meisjes aan universiteiten en hogescholen. Het bijzondere is dat ze met de paddle op hun billen krijgen zodra ze dat verdiend hebben.
Paddles waren er om achterwerken van meisjes te verwarmen
Binnen sororities waren paddles niet voor de sier bedoeld. Ze hadden maar één doel, en dat was om de meiden ermee op hun billen te geven.
“Vroeger (halverwege de jaren zeventig voor mij) werden die grote paddles inderdaad gebruikt om de achterwerken van meisje te verwarmen. Ik weet dat uit eigen ervaring.
Tijdens mijn vier jaar in een Sorority house van een grote universiteit in het Midwesten, zwaaide ik allebei met de paddle en stond ik ook aan de ontvangende kant.
Iemand vroeg hoe dat was. In werkelijkheid was het erg leuk. Er was overal veel lol en plezier. Ik weet zeker dat daarom de meisjes op de foto’s uit die tijd plezier hadden en lachten. Ik weet dat er verhalen waren waarin het leek als er vooral allemaal beklemmende regels waren, maar zo was het helemaal niet. Er waren ook geen jongens in de buurt.
Deed het pijn om met de paddle te krijgen? Ja, natuurlijk deed het dat. Maar het was een ervaring die ik koester. “
Tijdens de hele studie met de paddle op de blote billen
De paddle werd niet alleen tijdens de ontgroening gebruikt maar ook bij alle overtredingen daarna. Ook in 2004 was het helemaal geen uitzondering. In sommige sororities krijgen de meiden daarbij altijd op hun blote billen. Dat vinden ze niet fijn omdat ze vaak moeten huilen als ze op hun blote billen krijgen, maar het accepteren het wel als iets dat erbij hoort.
Lily, een vormalig lid van een sorority, vertelt het volgende:
“Ik werd in 2004 lid van een sorority, in feite op aanraden van mijn moeder. Mijn moeder en tante hadden allebei genoten van hun tijd bij het sorority, respectievelijk in de jaren tachtig en zeventig.
Ze waarschuwden me allebei dat ik waarschijnlijk vaak met de paddle zal krijgen. Mijn tante zei zelfs dat ik mocht verwachten dat ik tijdens mijn eerste semester niet kon gaan zitten.
Een beetje naief dacht ik dat het wel een beetje mee zou vallen om met de paddle te krijgen. Ook dacht ik dat zelfs als ze niet overdreven, het waarschijnlijk nu niet meer zou gebeuren.
De paddle werd vanaf de eerste dag gebruikt
Ik had het volledig mis. Vanaf het allereerste begin kreeg ik te horen dat in onze sorority de paddle werd gebruikt en altijd hard. Ik kreeg ook te horen dat ik er niet over moest praten omdat de leidsters van het sorority en ik citeer ‘er prikkelbaar en mierenneukerig over deden’.
Drie van ons zouden al vroeg de clubregels van de sorority moeten leren en we hadden een middag gekregen om dat te doen. We raakten nogal afgeleid en hingen in een van de meisjeskamers om te roken en koffie te drinken – over het algemeen hadden we gewoon lol.
Vervolgens brachten de leidster van de introductiecommissie en een andere senior een onaangekondigd bezoek terwijl ze paddles bij zich hadden.
We hadden onze broek en slipje uitdoen en voorover laten buigen. Ik kreeg 10 harde swats op mijn blote billen. Ik was bijna aan het huilen. Een meisje, Julie, reageerde uit de hoogte en kreeg 10 extra zonder enige discussie. Tegen de tijd dat ze met haar klaar waren, brulde ze als een klein kind.
Ik kon de rest van die dag niet zo goed gaan zitten (reken maar dat ik de regels geleerd heb). Ik heb geen idee hoe Julie het aan kon.
Met de paddle op de blote billen krijgen waren een groot deel van het studentenleven als eerste jaars student maar ook daarna. Ik kreeg niet alleen klappen maar ik gaf ze ook.
Mijn moeder en tante vonden het hilarisch. Voor mij was het een haat-liefde verhouding, maar ik denk dat als ik eerlijk ben, het me een beetje een spanko heeft gemaakt.”
Deze herinnering heeft op 26 september 2018 op de blog A Voice in the Corner gestaan.
De paddle werd absoluut gebruikt
Een paar herinneringen van een studente die in de jaren 90 lid was van een sorority. Officieel en naar buiten toe werd de paddle niet gebruikt. In werkelijkheid gebeurde dat absoluut. Ook hier kregen de meisjes de paddle in principe altijd op hun blote billen.
“Het kwam zeker voor je bij het douchen kon zien dat meiden rode billen hadden. Soms werd op haar billen met een permanente stift de plaats van het te raken doel getekend.
Er waren ‘outdoor pantie parades’. Bij de langzaamste meisjes werd dan de onderbroek in beslag genomen.
In je blote billen met je gezicht naar de muur staan tot je met de paddle zou krijgen.
Op je bed moeten zitten wachten met je slipje naar beneden totdat de ‘big sister‘ zus het meest gênante moment koos om me met de paddle te geven.
De laatste twee vonden meestal in beslotenheid plaats, maar ik heb dat wel zien gebeuren of ik heb zelf meiden met de paddle gegeven waarbij anderen de getuigen waren. Meestal waren de hoofden zeker zo rood als de billen.
Meestal werd er vooral gelachen, maar de paddles zorgden ook heel wat rode en blauwe plekken op de billen. De meeste meisjes moesten op een gegeven moment wel huilen en ik deed altijd enorm mijn best om dat voor elkaar te krijgen.”
Deze herinnering heeft op 4 februari 2015 op de blog A Voice in the Corner gestaan.
Billenkoek is voor meisjes van alle leeftijden goed
Een ander voormalig lid van een sorority vertelde dat de paddle een onderdeel was van de ontgroening maar ook de normale manier om straf te krijgen. Zelf kreeg ze op deze manier straf als ze iets verpest had. Eigenlijk vond ze dat prima, omdat het volgens haar voor alle meiden goed is om van tijd tot tijd een lesje te leren.
“De paddle werd zowel in de kennismakingsperiode op de hell night als voor discipline gebruikt werd.
De discipline-kant ervan was meestal onofficieel . Ik kreeg zelf een goed pak op mijn billen van mijn Big Sister als ik iets verpest had. Ik gebruikte de paddle zeker bij mijn Little wanneer ik vond dat ze het nodig had.
Uiteraard gaf ik er de voorkeur aan om het uit te delen dan om het te krijgen. Bij iedere gelegenheid die zich voordeed gaf ik billenkoek. Mijn Little was het grootste deel van haar kennismakingsperiode niet in staat om te gaan zitten en ook na die tijd handelde ik nog wat dingen op die manier met haar af.
Dat gezegd hebbende, mis ik het nogal. Het is voor een meisje van alle leeftijden goed om af en toe een aanpassing van de houding te krijgen.”
Deze herinnering heeft op 11 februari 2015 op de blog A Voice in the Corner gestaan.
In de jaren 90 was de paddle altijd op de blote billen
Volgens een meisje die lid was in van sorority in de jaren negentig ging het bij de meisjes veel verder en veel harder dan bij de jongens als het om de paddle gaat. Ze was lid van een heel gewoon sorority maar alle meiden kregen de billenkoek altijd op hun blote billen. Daar werd bij de open dagen / Rush Days ook helemaal niet geheimzinnig over gedaan. In de gesprekken die je dan kon voeren met de ouderejaars-studentes die lid waren werd je echt wel vertelt dat de paddle niet alleen een symbool was maar ook een realiteit. Alle leden moeten zich houden aan de huisregels. Je werd ook geacht voldoende tijd aan je studie te besteden en goede studieresultaten te halen. Meisjes die dat niet doen krijgen met de paddle, gewoon zoals het hoort, dus op de blote billen.
Die ouderejaars vertelden daar blij over. Logisch misschien, omdat zij straks de big sister zouden worden. De meiden die lid wilden worden, the pledges, dachten dat het wel mee zou vallen. Bovendien hadden de meesten geen enkel idee wat het is om met een paddle op de blote billen te krijgen. Ze hadden nog nooit met een paddle gekregen, niet thuis en niet op school en al helemaal niet direct op de blote billen. Op het moment dat het dan zover is en je krijgt keihard met de paddle op je blote billen, is dat echt een nieuwe gewaarwording. Ook voor dit meisje was alles nieuw.
“Mijn eerste en echte kennismaking met de paddle op mijn billen was nadat ik lid van de sorority geworden was. Het kwam niet zo vaak voor dat ze in de hoek moest staan. Wel met haar gezicht tegen de muur en dat is ongeveer hetzelfde. In haar ervaring was het vooral dat de paddle altijd op de blote billen was.
Ons sorority-huis was redelijk gemiddeld – niet zo ruw als sommige – maar het was vooral allemaal leuk. Sommige sororities gebruikten de paddle niet, althans, dat dacht ik. Maar wie weet het in werkelijkheid was?”
Zwijgplicht
Voor alle leden was het volkomen duidelijk: als je lid bent van een sorority zwijg je over wat er binnen de muren gebeurt. Dat was iets wat je alleen met je ‘sorority sisters’ en de ‘house parents’ deelde. Die zwijgplicht bleef onverminderd van kracht nadat je met je studie klaar was.
Het verbaast haar niet dat de leden van sororities hierover zelden praten – zij had jaren na haar universiteitsstudie ook terughoudendheid om erover te praten. Ze was ervan overtuigd dat de leden van de sorority haar zouden vinden als ze niet discreet was en daar van alles van zouden vinden en misschien ook wel van alles zouden kunnen doen.
“Geloof me, een paar meisjes kregen een zware ontgroening te verduren omdat ze op de universiteit spraken over dingen waarover ze niet hadden moeten spreken.
Ik was eigenlijk een spanko voordat ik bij de sorority kwam, maar ik dacht eigenlijk dat ze niet echt nog steeds de paddle gebruikten. Toch had ze ik er gemengde gevoelens over, vooral omdat ze vooral hetero ben en haar fantasieën meestal betrekking hebben op Charlie Hunnam. ?
Als ik eerlijk ben, raakte ik soms erg opgewonden als ik op mijn billen kreeg, wat me destijds in de war bracht.”
Deze herinnering heeft op 2 mei 2015 op de blog A Voice in the Corner gestaan.
De jaren zeventig vs de jaren vijftig
Anthea vertelt dat ze al die herinneringen over het gebruik van de paddle in vroegere sororities heel interessant vindt.
“Ik heb er door de jaren heen veel over gehoord. Het lijkt alsof ik het allemaal gemist heb. Maar dat is toch niet helemaal waar. Tijd om wat herinneringen op te halen.
Halverwege de jaren zeventig zat ik in een sorority in Californië. Ontgroening stelde niet zoveel voor. Het waren vooral speurtochten, het schoonmaken van de WC, dat soort dingen. Geen paddles, geen meppen op de billen. Mijn sorority was dezelfde waar mijn tante Joan in de jaren vijftig lid van was. Er waren dus allemaal verhalen van vroeger en ze zei altijd dat het lidmaatschap van de sorority snel de kreukels in mijn gedrag zou gladstrijken, zoals ze het uitdrukte.”
Een sorority in de jaren vijftig
In de jaren vijftig moesten de meisjes zich onberispelijk gedragen. Bij overtredingen volgde er altijd straf op de billen en uiteindelijk gingen daarbij de billen ook bloot. Anthea vertelde over haar tante:
“Ik denk dat ze teleurgesteld was toen ze hoorde dat ik dat niet met de paddle had gekregen. Ze vertelde dat ze in haar kennismakingstijd te allen tijde onberispelijk moesten kleden. Dat betekende witte handschoenen. Op zaterdagavond moest ze om tien uur binnen zijn. Ze konden ook helemaal niet met jongens uitgaan en het was een groot probleem als dit werd gemeld of gezien.
Meisjes die laat thuis kwamen, werden opgewacht door de dienstdoende ouderejaars met grote paddles. Ze werden verzameld in de achterkamer en moesten daar met een gezicht naar de muur wachten. Alle laatkomers, meisjes die verkeerd gekleed waren en andere overtreders van de regels moesten zo wachten tot iedereen terug was en dan was het moment gekomen om billenkoek te geven.
Er waren verschillende manieren om dat te doen, heb ik wel begrepen. Maar altijd eindigden dat met op zijn minst met meppen op de blote billen. Mijn tante zei dat daders meestal voor elke aanwezige dienstdoende ouderejaars krom moesten staan en dan eerst drie meppen op hun rok kregen, daarna drie meppen drie meppen op hun onderbroek en dan drie op hun blote billen. Daarna nog drie terwijl ze zich aankleedden.
Deze swats werden altijd op volle kracht gegeven en de meeste meisjes waren in tranen tegen de tijd dat ze klaar waren.
Mijn tante zei ook at er op andere momenten swats waren, maar daar ging ze verder niet op in. Ik zeg ‘meestal’ omdat dit me bij mijn verhaal brengt.”
De eerste keer met de paddle van de Big Sister
“Tante Joan nodigde mij en Terri, mijn Big Sister, in een zomer uit bij haar huis aan het meer en natuurlijk hoorden we alle verhalen van vroeger uit de sorority. Het was beschamend maar best sappig om dat allemaal te horen. Mijn tante was veel opener met die andere big sister daar. Om het nog erger te maken, zei ze dingen als: “jammer dat je Anthea niet op haar billen kunt geven” of erger nog, “als ze uit de pas loopt, kun je mijn paddle lenen.”
Op een dag tijdens die vakantie had ik afgesproken met Terri om te winkelen in de stad en koffie te drinken. Maar ik kwam een jongen tegen en zonder Terri te vertellen kwam ik niet opdagen. Ik kwam eigenlijk pas echt laat thuis en zelfs tante Joan was pissig.
Toen ze de volgende dag het hele verhaal had gehoord, was tante Joan echt kwaad, ik bedoel pislink. Ik was na middernacht uit geweest met een jongen die ik nauwelijks kende en ik moest me schamen voor hoe ik Terri had behandeld.
Op dat moment haalde tante Joan haar oude sorority-paddle tevoorschijn en overhandigde die aan Terri en gaf haar ‘volledige toestemming om hem te gebruiken’. Ze zei ook dat als Terri dat niet deed, ik ofwel met de paddle van haar zou krijgen of twee weken huisarrest kreeg met de betreurenswaardige impact die dit zou hebben op Terri’s vakantie.
19 is niet te oud om op de blote billen te krijgen
Mijn tante had me wel op mijn billen gegeven toen ik jonger was, maar mijn ouders niet echt. Omdat ik bijna 19 was, dacht ik dat het nu achter me lag. Maar ik wilde geen huisarrest krijgen worden en Terri’s vakantie bederven en bovendien was ik nogal nieuwsgierig. Dus stemde ik ermee in om swats van Terri te krijgen.
Ik denk dat Terri ook nieuwsgierig was en ik weet dat ze wat tips van tante Joan heeft gekregen, want nadat ik erover had gepraat, moest ik direct naar de schuur en mijn korte broek en slipje uitdoen. Daarna nogal zelfbewust gekleed in alleen mijn sneakers en gele topje, moest ik over wat zakken met voer voorover buiten en mijn achterwerk goed omhoog steken.
Terri gaf me langzaam 18 slagen op de blote billen. Heel hard en ze waren erg moeilijk om in ontvangst te nemen. Ik schreeuwde het uit van de eerste tot de laatste klap en tegen het einde stond mijn kont in brand en brulde ik als een kind. Maar ik bewonderde Terri omdat ze ermee doorging en toen het klaar was we gaven elkaar een hand. Nog gemener dan dat was dat tante Joan nadat ik uitgehuild was suggereerde dat ik naar de hoek werd gestuurd terwijl ze koffie dronken. Ik voelde me ongeveer drie jaar oud. Dat is nog eens een beschamende positie.
Het is een zomer die ik niet snel zal vergeten en het heeft mijn relatie met tante Joan en Terri voor altijd veranderd. Je kunt er zeker van zijn dat ze haar macht over mij volledig heeft benut tot ze afstudeerde.”
Deze herinnering heeft op 5 maart 2015 op de blog A Voice in the Corner gestaan.
Pijnlijke maar dierbare herinneringen
Een paar dagen later voegde Anthea daaraan toe:
“Het was nu zo lang geleden. Ik denk dat de paddle in de jaren 70 en 80 uit de mode raakte, maar misschien wat terug is gekomen. Ik ben nu achter in de vijftig, maar ik hoor dat er nog steeds wel dingen gebeuren.
In feite kreeg ik een jaar na dit incident nog van mijn tante met de paddle. Dat was zo hard dat Terri’s inspanningen er die dag zachtaardig uitzagen. Maar ik verdiende het helemaal. Goed erover.
Terri heeft me vaker met de paddle gegeven, meer dan eens, meestal niet zo erg als die zomer. Maar er waren een paar incidenten die dichtbij kwamen. Ik denk er nu met veel genoegen aan terug, maar het was destijds erg gênant, om niet te zeggen heel pijnlijk.”
Deze herinnering heeft op 11 maart 2015 op de blog A Voice in the Corner gestaan.
De paddle op de blote billen is heel normaal en gebeurt de hele tijd
Een dame, AnnaJK, vertelde dat een paar jaar geleden (dat zal dan rond 2015 – 2017 geweest zijn haar stiefdochter Kate op een sorority zat. Ze was er zelf niet zo’n voorstander van maar de natuurlijk moeder hield daar wel veel van. De vertelt:
“Na haar eerste semester bracht ze een paar dagen een vriendin mee naar huis. ik wist dat ze in dezelfde sorority zat en een ouder meisje was. Ik kende toen de ins en outs van deze dingen nog niet.
Ik kwam terug van winkelen en hoorde iets van boven en realiseerde me dat het de kamer van mijn dochter was. Omdat ik dacht dat ze weg waren, ging ik naar binnen. Ik zag dat Kate zich voorover gebogen had met haar blote billen omhoog zodat het andere meisje (ik ben haar naam vergeten) haar met de paddle kon geven.
Kate’s billen waren helemaal rood en pijnlijk (en haar gezicht ook).
Ik wist niet wat ik moest zeggen, maar het sorority meisje deed helemaal cool en normaal en vertelde me dat ze mijn dochter een lesje leerde. Enigszins verbijsterd en beschaamd liet ik het ook maar daarbij en ging weg.
Later vroeg ik Kate of dat een gewoon iets was en na veel aandringen en ontwijken kreeg ik te horen dat het gewoon iets was dat bij het sorority hoorde, heel normaal was en dat het de hele tijd gebeurde.
Het was allemaal erg fascinerend. Ik werd ook wel opgewonden van het fantaseren over aan billenkoek en ik had er zeer gemengde gevoelens over.
Ik wou dat ik die vriendin er meer over had gevraagd.”
Deze herinnering heeft op 9 september 2019 op de blog A Voice in the Corner gestaan.
Billenkoek hoorde bij het regime van een sorority
Een dame (“J”) vertelt over haar ervaringen in een sorority. Billenkoek hoorde erbij en was de norm, zowel bij de ontgroening als voor straf. In haar sorority kregen de studenten bijna altijd op hun blote billen.
Billenkoek krijgen was ook allemaal niet zo verrassend of erg speciaal.
Als je als studente niet de kans wilde lopen dat je op je billen kon krijgen, ging je niet bij een sorority. Als je wel lid van een sorority, wist je dat de paddle erbij hoorde. Straf op de billen krijgen was voor de meesten ook niet veel anders dan hoe het op de High School ging. En hoe het voor de meesten thuis was.
Billenkoek was de norm
“Ik zat op de universiteit aan het eind van de jaren zestig en begin jaren zeventig, waar ik me bij een sorority aansloot. In die tijd was het de norm dat je met de paddle op je billen kreeg en voor zover ik weet is dat nog steeds zo. Het enige verschil is nu dat deze grote Amerikaanse traditie steeds meer ondergronds wordt gedreven. Dat is niet alleen ongezond, maar door wat ik hoor zijn sommige van deze praktijken enorm seksueel gemaakt en tegenwoordig doen jonge vrouwen (en mannen) dingen waarvan we nooit hadden durven dromen dat ze zouden doen.
Ondanks beweringen van het tegendeel, voor straf op de billen krijgen was een belangrijk onderdeel van het clubregime van sororities. In onze afdeling werden korte zware paddles gebruikt die echt ontworpen waren om pijn te doen. Er is dan geen verschil hoe dit in de 1940s, de 50s of in mijn tijd gebeurde.”
Voor straf en bij ontgroeningen
Bij feesten ging het er meestal lichtvoetig aan toe. De paddle werd meestal over de kleding gegeven en het was vooral onschuldig bedoeld.
“Bij onze sorority werd billenkoek met de paddle gegeven als straf voor alle leden en alle overtredingen en voor ontgroening. Het was vaak moeilijk te zeggen waar het ene ophield en het andere begon.
Aan het ene uiteinde hadden we de paddle feesten, die meestal lichtvoetig en grappig waren en de paddle meestal over kleding werd gegeven. Dit omvatte ook gezamenlijke initiatie ceremonies van sororoties en fraternaties. Aan de andere kant waren er formele ‘rechtbanken’ waar meisjes zichzelf moesten verantwoorden voor grotere inbreuken op de gedragscode, zoals stelen, pesten en in die tijd seksuele overtredingen. Om dit laatste in de juiste context te plaatsen, maar voor zover ik weet, gebeurde dit eenmaal in het jaar voordat ik me aanmeldde en opnieuw in mijn laatste jaar, dus het was geen gewone gebeurtenis.”
Housekeeping
Bij housekeeping worden de kleine dagelijkse overtredingen aangepakt. Drie of vier meisjes worden dan tegelijk opgeroepen. Ze krijgen dan om de beurt met de paddle op hun blote billen.
“Meer routinematig hadden we de housekeeping, die kon worden uitgebreid tot alle leden van de sorority, maar die vaker werd toegepast nieuwe leden in hun eerste jaar. Hier werden kleine inbreuken op de discipline aangepakt.
Bij zo’n housekeeping werden drie of vier meisjes door de oudste leden opgeroepen om naar een kamer van een Big Sister te komen. Om de beurt moesten we voorover buigen en onze billen bloot maken om meerdere keiharde slagen van de paddle te krijgen.
Je raakt nooit helemaal gewend aan de pijn die dat doet en de schaamte, vooral als degene die ervoor gezorgd had dat je opgeroepen werd minder discreet was. Meestal werd het tempo wel aangepast aan de verschillende meisjes. Bij één gelegenheid werd ik echter gestraft met drie andere meisjes en een van hen besloot dat ze iets te bewijzen had.
Dit specifieke meisje bleef de twee senioren met de paddles jennen; vastbesloten om te laten zien dat het haar geen pijn deed. Dit betekende dat we allemaal extra klappen kregen totdat er niemand van ons nog droge ogen had. Onze billen waren daarna helemaal paars en ik zat een dag of twee niet zo goed.”
Verwaande rijke meisjes
Een belangrijke functie van de straf op de billen was meisjes die dat nodig hadden op hun plaats te zetten en teambuilding. Vooral verwaande meisjes konden het echter zwaar hebben.
“Meisjes in hun plaats zetten en teambuilding was naar mijn mening de kern van de sorority en daarom wil ik het wel verdedigen dat het zo ging. Voor het grootste deel had dit ook totaal geen seksuele bijbedoeling
Ik herinner me een rijk verwaand meisje dat dacht dat ze te goed was voor iedereen. Op een avond nadat het licht uit was, haalde iemand een grap met haar uit en plaatste een emmer met iets smerigs op een deur en dat kreeg ze in haar beste kleren over zich heen. Ze schopte zo’n ophef dat ze een uitbrander kreeg en twee minuten kreeg om zich klaar te maken om naar bed te gaan. Dat was een onmogelijke opgave, maar ook eentje waarvoor ze gestraft zou worden als ze faalde.
Minder verwaand gemaakt worden
Toen ze 10 minuten later na het douchen zich in haar pyjama meldde, moest ze voorover buigen en kreeg ze drie keer met de paddle op haar pyjamabroek en drie keer met de paddle op haar blote billen omdat ze zich te laat had gemeld. Daarna moest ze zich opnieuw aankleden en terug komen. Vervolgens kreeg ze drie met de paddle op haar rok, daar drie op haar onderbroek, dan weer drie op haar blote billen en daarna weer met de paddle op haar billen toen ze haar pyjamabroek aan had. Dit waren harde, zware meppen en tegen het einde brulde ze. Dit alles onder de ogen van een tiental jonge eerstejaars studentes die toekeken met grote ogen en oudere meisjes.
Ze moest zich die week ook melden voor housekeeping, dacht ik. Maar ik denk dat ze een les heeft geleerd en later was ze veel minder verwaand.”
De Big Sister
Het is gebruikelijk dat de meisjes van hun big sister straf op hun billen krijgen als daar een aanleiding voor is. Sommigen nemen dat heel serieus en grijpen iedere gelegenheid aan om hun little straf op de billen te geven. Meestal gaat dat met de eigen paddle. Sommige big sisters leggen de meisjes liever over de knie om ze op hun billen te geven.
“Maar boven alles waren de keren dat ik van mijn Big Sister op mijn billen kreeg. Dat was ook veel intiemer.
Mijn big sister, C, was een stevige meid en we hadden veel plezier. Ze heeft me ook uit veel moeilijkheden gehaald. Maar als ze dacht dat ik het nodig had, moest ik krom staan en mijn billen bloot maken. Ik kreeg dan een stevig pak slaag met de paddle. Soms werd dit gevolgd of voorafgegaan door een tijd in de hoek staan.
Dit was nooit zo erg als het housekeeping, maar er was geen limiet aan wat ze kon doen. Vaak hield ze me het grootste deel van de avond bezig in de kamer die we deelden.
Soms ging ik over de knie
Soms legde ze me over haar knie en gaf me op die manier op mijn billen. Hier begon ik voor het eerst verwarde gevoelens te krijgen waarvan ik later erkende dat ze seksueel waren.
Ik denk dat ze misschien van deze sessies heeft genoten, maar bij geen van beiden is het verder gegaan. Ik weet dat ik in die tijd mijn voorliefde voor spanking heb ontwikkeld, maar dat was alleen in mijn hoofd. In het algemeen was het allemaal gewoon karakteropbouwend en robuust plezier.
Er valt nog veel meer over te vertellen, vooral over specifieke rituelen en geheimen. Uiteraard wil ik geen namen noemen en herkenbaar zijn.”
Deze herinnering heeft op 19 juli 2013 op de blog A Voice in the Corner gestaan.