Ontstaan vanuit Stichting Daphne

Stichting Daphne en het vervolg daarvan maakt al meer dan 19 jaar spanking een fantastische realiteit voor vrouwen en meiden die zich willen ontwikkelen.

Sinds 2001 was en is Stichting Daphne een bekende en fascinerende verschijning op internet.  Veel meiden met belangstelling voor spanking en de behoefte om zich te ontwikkelen voelden zich daar thuis. Zeker als je van zichzelf onderkenden dat ze te weinig (zelf-)discipline hadden. Door een duidelijke aanpak met regelmatige billenkoek hebben veel meisjes gedurende de periode dat ze deelnamen aan Daphne hele goede resultaten bereikt. Het gemak waarmee dat ging heeft hen zelf nog het meeste verbaasd. De combinatie van gezelligheid, gewaardeerd worden, duidelijkheid en de vanzelfsprekendheid van straf maakte het vaak tot de beste tijd in hun leven. Het blijkt dat als je spanking tot een dagelijkse realiteit maakt je bij vrouwen en meiden enorm veel kunt bereiken.

Vanaf het moment dat Stichting Daphne in 2001 opgericht was, bleek het in een behoefte te voorzien. De ‘Daphne Methode’ voor begeleiding van studentes waarbij straf op de billen een centrale plaats had, bleek voor een grote groep interessant te zijn. Veel meiden en vrouwen kozen ervoor om bij Stichting Daphne begeleiding te krijgen. Vaak waren het studentes, of vrouwen die op een andere manier bezig waren hun ambities realiteit te maken.

Spanking haalt bij vrouwen en meiden het beste naar boven

Deze begeleiding was gebaseerd op onderling vertrouwen. Dat vormde de basis om ingewikkelde kwesties terug te brengen naar een overzichtelijk niveau: straf en beloning op grond van keuzen die de meiden zelf maakten. Veel meiden voelden zich hierdoor aangesproken. Ze vonden het helemaal niet raar of ongebruikelijk, maar juist voor de hand liggend. Bijvoorbeeld omdat ze onzeker waren of de studie of iets anders wel zou lukken. Dat was niet omdat ze het niet zouden kunnen, maar omdat ze zo vreselijk zichzelf konden zijn. Door het nemen van bepaalde beslissingen (of juist: door geen beslissingen te nemen), en daar later spijt van te hebben. Meestal als het te laat was. Op deze manier zaten ze zichzelf in de weg.

Spanking werkt dan op een bijzondere manier. Vaak leidt het tot een soort emotionele ontlading waardoor negatieve gevoelens over jezelf verdwijnen. Het lucht gewoon even op. Daarnaast is het ook een stimulans en een aanmoediging om het de volgende keer wél te doen. Simpel, omdat het even goed zeer doet als je op je blote billen krijgt. De positieve impact van spanking bij meiden en vrouwen ligt voor een belangrijk deel in deze combinatie van zich vrijer voelen en meer resultaten bereiken. Het blijkt dat regelmatig een verdiend pak op de billen bij veel vrouwen en meiden het beste naar boven haalt.

Met spanking een completer leven

De vrouwen en meiden die voor de ‘Daphne Mehode’ kozen waren geen zwakke, besluiteloze mensen. Zij hadden de moed om bepaalde aspecten van zichzelf onder ogen te zien. En daarnaar te handelen.

De meeste meiden zagen zichzelf niet als onderdanig, bij sommigen zelfs het tegendeel. In het dagelijks leven en zoals andere mensen hen kende waren ze eerder dominant.

Er waren ook meisjes die zich wel onderdanig noemden en zich daarvoor ook niet schaamden.

Allemaal hadden ze gemeenschappelijk dat ze op hun billen kregen als ze dat verdiend of nodig hadden. Dat was hun keuze. Straf op je billen krijgen, spanking was bij deze vrouwen en meiden geen fantasie maar realiteit.

Spanking werd een belangrijk onderdeel van het leven. Om de balans te herstellen. Om beter te worden hoe je zou kunnen zijn.

Om meer jezelf te worden.

Door spanking trouw zijn aan het eigen doel

Op de toenmalige website werd goed uitgelegd hoe het werkt. Bijvoorbeeld, dat de werkwijze van Stichting Daphne heel ouderwets was. Dat je als meisje soms moest gehoorzamen. Dat mocht dan ouderwets klinken, maar binnen Stichting Daphne betekende het: “trouw zijn aan je eigen doel”. Gehoorzaam aan jezelf. Geen slappe smoesjes. Geen uitstelgedrag. Als een meisje hieraan niet voldeed, dan kreeg ze straf. Op haar billen.

Ongetwijfeld was deze billenkoek in de praktijk het meest onderscheidend aan Stichting Daphne. Andere vormen van begeleiding hebben dat inderdaad niet.

De reden hiervan is dat we volledig overtuigd zijn van het belang en het nut van billenkoek bij meiden en vrouwen. Het is voor veel meiden en vrouwen heel goed dat ze regelmatig en consequent op hun billen krijgen.

Streng en doelgericht blijkt te werken

Bij nadere beschouwing is het niet zo uniek om straf op de billen te krijgen. Al eeuwenlang zijn schoolmeiden en studentes veelvuldig op hun billen bestraft. Deze geprononceerde opvoedingsvlakten lenen zich daar ook uitstekend voor.

Tot voor kort was het in met name het zuiden van Amerika gebruikelijk dat studentes aan High Schools, Colleges en Universiteiten lijfstraf met de paddle konden. Met name in de “Campus sororities” van universiteiten gebeurde dat, waarbij “house parents” de rol van de ouders thuis overnamen.

Het was zeker niet zo dat deze sororities daardoor weinig leden hadden. Integendeel. Ieder jaar waren er meer meiden die lid wilden worden dan dat er geplaatst konden worden. De ‘Bid Day’ en de ‘Rush Day’ waren dan belangrijke dagen om te proberen een plaatsje te krijgen. Als dat gelukt was begon meestal de ‘Hell Week’, de ontgroeningsperiode. Vaak was een belangrijk onderdeel dat de meisjes een paar keer per dag op hun billen kregen van de ouderejaars. Dat was om de meisjes te wennen aan de paddle en om ze natuurlijk uit te testen. Als deze eerste week voorbij was werd er alleen billenkoek gegeven als er een reden voor was.

In die tijd was het ook heel normaal om thuis op je billen te krijgen tot je het huis verliet.

Die oude traditie is binnen Stichting Daphne voortgezet en dagelijks gebruikt. De algemene benadering is simpel en duidelijk, streng en doelgericht. Wie niet horen wil, die mag voelen. Deze aanpak zorgt voor veel resultaat. Het besef dat spanking een dagelijkse realiteit is bij en dat straf op de blote billen de standaard maatregel is, blijkt bij vrouwen en meiden heel goed te werken.

Als spanking realiteit is bij vrouwen en meiden

Uiteraard is er de laatste decennia bij de toepassing van lijfstraf veel veranderd en verbeterd. Immers, er is in onze cultuur geen plaats meer voor lijfstraffen tijdens de opvoeding en op school. Daar stond en staat Stichting Daphne volkomen achter.

Maar voor volwassenen is de werkelijkheid complexer. Straf en billenkoek is iets speciaals. Ook als men het zelf vroeger nooit aan den lijfe heeft meegemaakt. Dat speciale blijkt als er grapjes over worden gemaakt, in besmuikte hints tot sportcommentaren die vaak expliciete beeldspraak gebruiken. Hoeveel vrouwen krijgen van hun partner niet een “onbetekenend” klapje op hun billen, als een schouderklopje. Ook bij primaten wordt dergelijk gedrag gezien.

Het is misschien zo dat het niet politiek correct is om over billenkoek te praten, of dit op de goede manier in de praktijk te brengen. Dat neemt niet weg dat billenkoek nog steeds prima bij menselijk gedrag en menselijke behoeften past.

Er zijn veel goede redenen waarom billenkoek in onbruik is geraakt. Veel mensen zijn blij dat dit zo is.

Er zijn ook redenen waarom het gebruik van straf en billenkoek in de praktijk nog steeds goed kan werken. Er zijn mensen die hier bewust voor kiezen en daar goede ervaringen mee hebben. Dat geldt in ieder geval voor de meiden die zich hadden aangesloten bij Stichting Daphne.

Misschien is het juist vreemd dat er maar weinig plaasten zijn waar open en eerlijk over het effect van straf wordt gepraat, zoals dit bij Daphne gebeurt. Misschien is het juist vreemd dat er op het praten over en het toepassen van billenkoek zo’n taboe rust.

Geen taboe maar zelfbeschikking

Binnen Stichting Daphne is van dergelijke taboes geen sprake.

Binnen Stichting Daphne werd en wordt het klassieke billenkoek op een volwassen en moderne manier toegepast. Uitsluitend op volwassenen.

Zelfbeschikking en eigen verantwoordelijkheid staan voorop. Instemming met de aanpak is essentieel. Dat betekent overigens dat een meisje altijd blij is als ze straf gaat krijgen. Ze weet wat er gaat gebeuren. Ze weet ook dat ze haar instemming kan terugtrekken als ze dat wil, maar dat doet ze niet.

Bij Stichting Daphne gaat een vrouw die straf gaat krijgen met de begeleider mee naar zijn kamer. Daar gaat haar broek omlaag of haar rok omhoog en de onderbroek uit. Heel ouderwets. Om een stevig pak op haar blote billen in ontvangst te nemen.

Hierbij speelt leeftijd geen enkele rol.

Spanking als realiteit in verleden en toekomst

Stichting Daphne zoals deze tussen 2001 en 2009 bestond is verleden tijd, maar de mensen erachter bestaan uiteraard nog wel. Ook toen Stichting Daphne in 2009 niet meer de structuur bood die voorheen het geval was, gingen de meeste meiden door met elkaar ontmoeten, in lijn met de vriendschap die in de jaren daarvoor was opgebouwd. Het ging om samen winkelen, samen sporten, bij elkaar eten, verjaardagen vieren en soms samen op vakantie gaan. Velen zijn verder gegaan met hun leven en hebben inmiddels een vaste relatie, wonen samen en zijn getrouwd. Een aantal hebben nog steeds begeleiding zoals dat voorheen ook het geval was. Als je eenmaal hebt meegemaakt hoe het kan werken, wil je het niet kwijt.

Daphne is een groep mensen, soms groter en soms kleiner. Bij voorkeur zelfverzekerde vrouwen of vrouwen die meer zelfverzekerd willen worden. Het zijn allemaal vrouwen die hun doel willen bereiken, maar wel met voldoende plezier onderweg. Het zijn ook vrouwen die zichzelf al kennen. en zichzelf nog beter willen leren kennen. Wat voor anderen heel merkwaardig is, is voor deze vrouwen heel logisch. Het besef en de ervaring om te weten dat het belangrijk is om soms op hun billen te krijgen.