Een impressie van het derde Daphneweekend

Van 22 tot 24 november 2002 was het derde Daphneweekend. Een heerlijk en bijzonder weekend dat begon op vrijdagavond…

Rietjes daar waar ze thuis horen: in de kelderkast

Iedereen druppelde langzaam binnen uit alle hoeken van het land. Erg gezellig. Tot het moment waarop Victor arriveerde. Hij komt binnen en legt me toch een verzameling rietjes en ander wapentuig pontificaal midden op tafel neer. Kijk, zoiets doe je gewoon niet. Bepaalde personen in het gezelschap werden acuut onpasselijk bij de aanblik van zoveel grof geschut. Rebel, onze hoop in bange dagen, deed het enige juiste in zo’n geval. Gedecideerd pakte zij de verzameling rietjes en deponeerde ze in de kelderkast. Zo, daar waren we even van af. Dat het rebel een paar klappen opleverde: ach, anders had ze die vast wel ergens anders voor gehad…

Grenzen

Het thema van het weekend was grenzen. Waar liggen jouw grenzen? Hoe bepaal je die? Hoe communiceer je ze? Hoe handhaaf je ze? Welke consequenties verbind je eraan? Van te voren hadden we al moeten aangeven waar onze persoonlijke grens lag bij een aantal alledaagse dingen tijdens het weekend. Hoe laat wil je naar bed? Hoe laat opstaan? Hoeveel drinken? Roken? Hoe vaak sporten? Al gauw bleek tijdens het weekend dat een aantal mensen (ik noem niemand in het bijzonder) hun grenzen helemaal verkeerd hadden ingeschat. Het aantal sportmomenten werd met moeite of niet gehaald, terwijl de grenzen wat betreft roken, drinken, tijdstip van naar bed gaan en tijdstip van opstaan moeiteloos overschreden werden door deze en gene.

De examens

Al gehoord van eerdere weekenden en ook nu weer op het programma: examens. Als altijd een chat-examen. Er werd behoorlijk op gescoord, zelfs door meiden die door al hun drukke werkzaamheden de laatste tijd in geen velden of wegen op de chat te bekennen was geweest. Het jukebox-examen was er één in de categorie ‘moeilijk’. We kregen muziekfragmenten te horen. Geraden moest worden welk liedje het was, door wie het werd gezongen, en werkelijk onmogelijk: op welke plaats het in de jukebox stond. Er werd dus stevig op los gegokt. Ik wist slechts één ding: die vreselijke Ketchupsong staat op A19 in de jukebox, en uitgerekend die werd niet gevraagd. Tja, daar red je zo’n examen niet mee hè… Gelukkig onstonden er onderling innige samenwerkingen. De één legde haar papier zo neer dat de ander fijn alles kon overpennen (inclusief haar foute antwoorden…). De begeleiders begrepen helaas niet dat samenwerking iets heel waardevols is, wat je juist zou moeten stimuleren. Mijn papier werd weggerukt en hij streepte zomaar een goed antwoord weg. Maar afijn, ik had de examens in elk geval overleefd, zij het met hier en daar wat broddelwerk.

Bijzonder

Wat maakt een Daphneweekend nou zo bijzonder naast de examens en de interessante workshop over grenzen? Het feit dat je met mensen bent die hetzelfde voelen als jij. Je voelt dingen aan bij elkaar, en herkent dingen van elkaar. Soms is een half woord genoeg om te begrijpen wat de ander bedoelt. Niemand vindt je gek. Bijzonder is ook dat je je zo nauw verbonden kunt voelen met mensen. Dat je lekker kunt geiten met elkaar, om het volgende moment weer in een diep gesprek verwikkeld te zijn over wat jij en de ander denkt en voelt. Dat je het ene moment een pak op je billen van iemand kunt krijgen, terwijl je het andere moment weer samen staat te zingen. Dat er mensen zijn die je in sommige opzichten veel beter begrijpen dan je familie ooit zal doen. En dat het dus een beetje voelt als familie.

De meidensnurkzaal

Er werd niet heel veel geslapen tijdens het weekend. Dat had twee redenen. De eerste reden was dat het te gezellig was om veel te slapen. En de tweede reden: wat kunnen die meiden snurken zeg! Lig je eindelijk uitgeput in je bed, lijkt het wel alsof je in de houtzaagfabriek ligt…

Daphnekoor

Hoewel het door het slaapgebrek, drank- en sigarettenmisbruik lastig was, is er nog even flink gerepeteerd met het Daphnekoor. Zaterdagnacht gevolgd door een fraai optreden. Als je die onschuldige engeltjes hoort en ziet zingen kun je je toch niet voorstellen dat die wel eens straf verdienen? Maar daar zal wel niet iedereen hetzelfde over denken…

De zachtgele muur

En inderdaad: al gauw bleek dat niet iedereen daar hetzelfde over dacht. Voor diegenen onder ons die tijdens het weekend niet in de gelegenheid zijn geweest om de muur van dé kamer van nabij te bekijken, kan ik na uitvoerige bestudering melden dat de muur zachtgeel was, met hier en daar een schilfertje eraf, met daaronder wit pleisterwerk. Tja, hoe zelfs kleine dingen belangrijk kunnen worden op het moment dat je je zonden staat te overdenken… Wat er verder in het kamertje is ‘besproken’ doet er niet zoveel toe, alhoewel dat voor een deel natuurlijk niet moeilijk raden is… De muren van het kamertje waren niet echt geluidsdicht… En ik had ook al niet de indruk dat Victor zijn best deed om het geluidsniveau enigszins te dempen…

Daphnesurvival

Wat begon als een gewone wandeling op zondag (om een paar mensen nog even aan hun benodigde aantal sportmomenten te helpen), eindigde in een ware survivaltocht. Okee, ik zal het eerlijk toegeven: ik had het begin van de route bedacht. En ik dacht dat we wel goed zouden uitkomen. Totdat de weg doodliep… Dit leek me het juiste moment om het vervolg van de route snel aan Victor over te dragen. Hee, waar heb je anders een begeleider voor? En ik moet zeggen, op het moment dat hij voorop ging lopen begon de ramp pas echt goed: zompige maïsvelden moesten worden getrotseerd en ware modderpoelen moesten worden overgestoken. Vanwege het survival-achtige karakter van de wandeling telde dit minstens voor twee sportmomenten.

Oeps…

Na een geweldig weekend toog iedereen weer naar huis. Helaas kwam ik er halverwege de terugreis achter dat ik wat spullen had laten liggen. En ik kwam er eigenlijk niet zelf achter, maar werd gebeld… Terug dus om de boel op te halen en daardoor duurde de terugreis uiteindelijk twee keer zo lang. Behoorlijk balen. En dan denk je dat naderhand iedereen met je meeleeft om deze dikke pech. Vergeet het maar.

t

Dit verslag is eerder gepubliceerd op de eerste Daphne Website op 30 november 2002.