Rond 1950 was billenkoek normaal en geaccepteerd en het hoorde bij het opgroeien. Dat was zeker in Amerika zo.

Het hoogtepunt voor jongens was in de vroeger pubertijd (12-14 jaar). In die leeftijd kregen jongens vaak op hun billen wegens kattenkwaad en jongensstreken.

Bij meisjes ging de billenkoek veel langer door en lag het hoogtepunt later, tussen 15-18 jaar. Het ging vaak door zolang de meisjes thuis woonden. Dit had vooral te maken met afspraken over jongens, thuiskomen en huishoudelijke taken. Meisjes kregen ook harder op hun billen dan jongens. Dat was vooral omdat het belang bij meisjes groter was door het gevaar van zwanger worden. Bovendien ging men ervan uit dat meisjes meer konden hebben en misschien ook hardleerser waren.

Natuurlijk kwam er op dergelijke slaapfeestjes van slapen weinig. Het kwam ook geregeld voor dat als het lawaai ondanks waarschuwingen doorging, er billenkoek uitgedeeld werd. Soms werd alleen het meisje bij wie het slaapfeestje gehouden werd aangepakt en kreeg zij van haar ouders een pak op haar billen. Vaak werd er geen onderscheid gemaakt en gingen alle meisjes over de knie en kregen rode billen met de hand of met een haarborstel.

De ouders vonden dat niet vreemd en de meisjes vonden het ook niet vreemd. Voor hen was het normaal dat straf altijd een pak op de blote billen was.

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 10 januari 2015.