Herinneringen uit een Sorority: ontgroening

Herinneringen aan ontgroening in een sorority, want lid worden van een sorority betekent vaak op je billen krijgen, tijdens de ongroening en ook daarna.

Lid worden van een sorority betekent op je billen krijgen

Lid worden van een sorority betekent op je billen krijgen bij de ontgroening en daarna. Dat wist iedereen.

Karen was in 1972 lid van een sorority. Ze vertelde dat het totaal geen geheim was dat de studentes die lid werden van een sorority met de paddle op hun billen kregen. Heel vaak en heel hard. Iedereen die lid werd wist dat ook en ging er vanuit dat het zou gebeuren. Lid worden van een sorority betekende gewoon op je billen krijgen.

“Je kunt jezelf onmogelijk een sorority sister noemen als je nooit je billen in vuur en vlam hebt gekregen.”

Vaak werd door grappen zoals het op het laatste moment veranderen van de vergadertijden en het veranderen van regels en dergelijke een rechtvaardiging gemaakt voor een “Paddle Parade”.

Dat was het moment waarop de nieuwe leden op hun tanden moesten bijten en hun billen bloot moesten maken. Eén voor één moesten ze dan naar voren komen en krom gaan staan. Om de beurt gaven de big sisters haar dan met de paddle tot de billen vuurrood waren. Daarna werd het volgende aanstaande lid geroepen en gebeurde hetzelfde. Uiteindelijk smeekte elk nieuw lid om genade.

Karen vertelde ook dat ze nooit seks had gehad met haar grote zus of met een van de Frat-jongens.

Deze herinneringen hebben op 12 en op 15 februari 2020 op de blog A Voice in the Corner gestaan.

Met rode billen gras maaien

De meeste Sorority Houses hebben uitgebreide gazons en daar wordt tijdens de ontgroening dankbaar gebruik van gemaakt.De anekdote werd gevonden bij Quora en betreft een studentenvereniging uit de jaren zeventig.

‘Als nieuwe leden werden we geacht de tuin van het huis te wieden en de gazons te maaien, maar het was heet en we hadden wat poen bij elkaar gelegd om een jongen die lid was  een studentenvereniging het te laten doen en hem wat te kunnen geven.  De pledge mistress en het hele verdomde standards committee  waren zo boos op ons (niet in het minst wegens het praten met een mannelijke student, wat verboten was), maar vooral ook omdat we een jongen uit een studentenvereniging binnen hadden gelaten en omdat we een taak hadden overgeslagen.

We stonden allemaal in de rij gaan staan, voorover buigen en we kregen met de paddle. Daarna moesten we onder onze taille alle kleren uit doen en kregen we weer met de paddle, maar nu op onze blote billen. Het was niet echt in het openbaar, maar het was maar een stap verwijderd van de hoofdstraat. Het er waren dus niet alleen maar rode billen te zien, maar ook rode hoofden. We moesten daarna het gras maaien terwijl we vanaf de taille nog naakt waren. Er was maar één maaier. Dus zeven van ons moesten met het met een schaar in de hand op hun knieën doen. ‘

Deze herinnering heeft op 20 november 2019 op de blog A Voice in the Corner gestaan.

Zeer bewust van paddle praktijken

Voor iedereen was duidelijk dat je als nieuw lid van een sorority van je big sister op je billen ging krijgen. Ook al was je zelf een stuk steviger en groter, je kreeg gewoon met de paddle op je blote billen.Voor iedereen was duidelijk dat je als nieuw lid van een sorority van je big sister op je billen ging krijgen. Ook al was je zelf een stuk steviger en groter, je kreeg gewoon met de paddle op je blote billen.

“Ik ging rond 1987 naar de universiteit en was me zeer bewust van de paddle praktijken die plaatsvonden tijdens het ontgroenen.

Ik was een oorgetuige van een paddling toen ik mijn vriendin ging bezoeken. Voordat ik klopte hoorde ik dat mijn vriendin bezig was om een harde bestraffing uit te delen en vervolgens het onmiskenbare geluid van de paddle die op billen terecht kwam. Ik klopte niet. Ik wachtte buiten haar deur tot de sessie voorbij was. De twee eerstejaars meisjes liepen naar buiten en zagen me daar zitten.

Ik vond het amusant hoeveel langer en groter ze waren dan mijn vriendin. Ik zou er veel voor over hebben gehad om te zien hoe dat dit kleine meisje met zo’n autoriteit de paddle zwaait en veel grotere meiden op hun billen geeft. In een poging om geen perv te lijken, vertelde ik niet waar ik de afgelopen 15 minuten naar had geluisterd.”

Sommige sororities waren berucht om hun ontgroeningen

Sommige sororities kwamen keer op keer in het nieuws omdat leden met de paddle kregen. De kwestie was dan meestal dat het buitensporig veel en buitensporig hard gebeurde.Sommige sororities kwamen keer op keer in het nieuws omdat leden met de paddle kregen. De kwestie was dan meestal dat het buitensporig veel en buitensporig hard gebeurde. Als een meisje naar het ziekenhuis toe moest omdat ze op haar billen had gekregen kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn.

“Ontgroening was heel gewoon en werd geaccepteerd waar ik naar de universiteit ging. Er was een sorority die echt berucht was om lijfstraffen. Ze stonden bekend als zeer ruige meisjes, helemaal niet schattig of vrouwelijk.

Ze werden uiteindelijk op het matje geroepen voor hun initiatiepraktijken. Er waren verslagen van meisjes die over de knie en met haarborstels en linialen op hun billen kregen. Meisjes beweerden dat ze op hun billen gestraft waren met broekriemen, takjes en paddles. Studentes presenteerden hun gekneusde billen als bewijs.

Ik keur het zeker niet goed als er zonder instemming straf op de billen gegeven wordt. Maar als spanko kon ik niet anders dan de verhalen erg opwindend vinden. “

Kruipen en op de billen krijgen

Een onderdeel van de ontgroening was ook om de meisjes eraan te laten wennen dat ze later op hun billen konden krijgen en uittesten of ze dat aankonden.Een onderdeel van de ontgroening was ook om de meisjes eraan te laten wennen dat ze later op hun billen konden krijgen en uittesten of ze dat aankonden.

“We hadden een eerstejaars initiatie waarbij uiteindelijke alle eerstejaars studentes op hun handen en knieën tussen de benen van de ouderejaars moest kruipen die met een paddle op onze billen sloegen totdat we allemaal huilden. We hebben het allemaal overleefd en keken er alleen naar uit wanneer we onze eigen oogst van eerstejaars zouden hebben.

Stel je voor wat een opwinding dat vandaag zou veroorzaken.”

Deze herinnering heeft op 19 juli 2013 op de blog A Voice in the Corner gestaan.

Uiteindelijk ligt het laatste woord bij de meisjes

Bij de meeste sororities werd er bij de kennismakingsperiode al stevig op de billen geslagen. Iedereen die dit niet wilde meemaken kon uiteraard afhaken. Het zorgde er ook voor dat er een sterke band tussen de nieuwe leden ontstond. Het was vooral ook een goede voorbereiding op wat nog komen ging.Bij de meeste sororities werd er bij de kennismakingsperiode al stevig op de billen geslagen. Iedereen die dit niet wilde meemaken kon uiteraard afhaken. Het zorgde er ook voor dat er een sterke band tussen de nieuwe leden ontstond. Het was vooral ook een goede voorbereiding op wat nog komen ging.

Een studente die in de jaren negentig lid was van een sorority vraagt zich af waarom het zo’n gedoe is over billenkoek bij sororities.

“Het gebeurde gewoon en soms op een manier die ervoor zorgt dat de gemiddelde BDSM-club er tam uitziet. Het kan onduidelijk zijn of er nu wel of geen instemming is gegeven. Maar bij het laatste woord is altijd bij het meisje. Zij kan de keuze maken.”

Rode billen in de douche – het eerste echte avontuur van mijn leven

Onder de douche was het vaak wel duidelijk dat er iemand op haar billen had gekregen.

“Ik sloot me in de jaren negentig aan bij mijn studentenclub en wist niet echt waar ik aan begon. Tijdens de eerste kennismakingsperiode werden we in het doucheblok van de sportschool gebracht en moest we ons helemaal naakt uitkleden – koud afgespoten – en toen moesten we voorovergebogen om te worden opgewarmd met paddels. Er waren veel tranen en heel veel rode billen. Geloof me, ik zou niet meedoen als ik het had geweten – maar ik ben erg blij dat ik dat gedaan heb. Dat is het punt – mijn sisters haalden me uit mijn comfortzone en hoewel ik het zwaar had, was het het eerste echte avontuur van mijn leven.

Het was soms sadistisch (ik geeft dat toe omdat ik een enthousiaste spanker was toen mijn tijd kwam). Soms was het seksueel (ik geloof de ontkenningen niet die ik daarover las). Het bouwt sterke karakters en daarboven was het vooral leuk.”

Billenkoek zorgt voor nabijheid

Meiden die het hebben meegemaakt kunnen het weten. Als je met elkaar in een situatie bent waarbij je op je billen kunt krijgen, schept dat een enorme band. Het zorgt voor veel nabijheid, ook al doet het even zeer op het moment dat het echt gebeurt.Meiden die het hebben meegemaakt kunnen het weten. Als je met elkaar in een situatie bent waarbij je op je billen kunt krijgen, schept dat een enorme band. Het zorgt voor veel nabijheid, ook al doet het even zeer op het moment dat het echt gebeurt.

“We hadden veel zinloze regels waarbij het onmogelijk was om geen behoorlijk zware ontgroening te krijgen. Ik had een fantastische big sister maar ze profiteerde volledig van mijn pogingen om de huishoudelijke karweitjes en regels te ontduiken. Ze gaf me met de paddle op mijn blote billen tot ze rood en rauw waren met blauwe plekken en blaren. Ik heb echt gesmeekt en gehuild – wowie – maar ik heb haar nooit gehaat of kwalijk genomen. Het was niet allemaal wreed (eigenlijk nooit), maar de psychologische achtbaan maakte me sterker en uiteindelijk seksueel bewuster. Dat wil niet zeggen dat ik af en toe een behoorlijk zere billen had – ik stond een keer achter in de collegezaal na een pak slaag omdat ik echt niet kon gaan zitten.

Ik zou meer kunnen zeggen, maar je voelt je nooit zo dicht bij iemand als je naast iemand voorovergebogen bent en samen een pak op je blote billen krijgt. Of dat je over de knie van je big sister en op je billen krijgt, of dat je jouw little over de knie legt en op haar billen geeft.

Ik weet dat dit nogal tegenstrijdig klinkt, maar meestal werd het gespeeld voor de lol terwijl iedereen haar rol speelde. Sommige waren er meer mee bezig dan andere, dus mijn ervaring was misschien harder dan sommige anderen. Misschien vooral omdat ik goed billenkoek kon verdragen en altijd het laatste woord wilde hebben.”

Deze herinnering heeft op 19 juli 2019 op de blog A Voice in the Corner gestaan.

Inwijding met de paddle bij het zwembad

Ook in 2015 kregen veel eerstejaars studentes bij de inwijding als lid van een sorority nog steeds met de paddle op hun blote billen.Een verhaal van Cindy, die in 2015 samen met zes andere nieuwe leden ingewijd wordt als lid van een sorority en daarbij hard met de paddle op haar natte en blote billen krijgt.

De initiatie-avond was op een vrijdagavond. We wisten dat we een beetje met de paddle op onze billen zouden krijgen. Het was geen geheim dat alle eerstejaars aan de beurt zouden komen en met de paddle op hun billen zouden krijgen. De hele week werden er opmerkingen gemaakt hoe veel pijn het zou doen op de achterwerken van die arme meisjes. Wij dachten dat het allemaal vooral bedoeld was om ons bang te maken.

We hadden met zeven meisjes tegelijk onze initiatie-avond. We werden voor die inwijding naar het huis gebracht van één van de ouderejaars leden van de sorority. Dat was een soort landhuis. Haar familie is heel rijk. Ze hebben een binnen- en buitenzwembad. Ik was nog nooit in een huis geweest dat zo groot was.

Eerst hadden we ontmoeting met de moeder van de ouderejaars studente. Ze wist waarom we daar waren. Ze liet ons met daarna rust en we gingen naar het overdekte zwembad.

We moesten al onze kleren uitdoen en naakt aan de rand van het zwembad staan ​​met uitzicht op het water. Daarna moesten we voorover buigen en onze tenen aanraken. Om de beurt werden we heel hard met de paddle op onze billen geslagen en we tuimelden daardoor voorover in het zwembad. We moesten naar de andere kant zwemmen het zwembad, uit het zwembad komen en weer de positie aannemen en onze billen uitsteken voor nog een mep en nog een keer naar de andere kant van het zwembad zwemmen. We moesten elk 10 baantjes trekken in het zwembad. Die paddles brandden als vuur op een natte kont. Mijn kont deed zo erg pijn. Het waren 10 echt harde klappen.

Toen het klaar was waren alle zeven rond aan het huppelen en we probeerden door te wrijven de pijn uit onze billen te krijgen. De billen van alle meisjes waren kersenrood. Ik had twee weken lang donkere en blauwe plekken op mijn kont.

Dit was in 2015 en ook toen kregen veel eerstejaars studentes op sororities nog steeds met de paddle.

 

Deze herinnering heeft op 30 april 2015 op de blog A Voice in the Corner gestaan.

Regels voor leden van sororities

Het zijn voor het grootste deel nog steeds dezelfde regels binnen een sorority waar de leden zich aan moeten houden. In het verleden kregen meiden die de regels overtraden straf op hun billen. Het is heel waarschijnlijk dat dit binnen sommige sororities nog steeds het geval is.

16 strenge regels die huidige Sorority College Girls moeten volgen

Er zijn veel regels de gelden voor leden van sororities. In het verleden was de straf bij het overtreden van die regels altijd de paddle op de billen.

Je zou de Amerikaanse sororities (voor meisjes) en fraternaties (voor jongens) kunnen vergelijken met een Nederlands studentencorps. De achtergrond, tradities, rituelen en regels zijn wel geheel anders.

Voor sommigen zijn deze sororities een positieve ervaring, waar eerstejaarsstudenten vriendinnen kunnen maken. Voor anderen een levende nachtmerrie als ze er niet bij lijken te passen. Alle Amerikanen houden ervan studentes die lid zijn van een sorority te haten. Er zijn veel vooroordelen over hen (en ja, sommige van ze zijn waar). Om lid te worden van een sorority, moet je een wervingsproces doorlopen. Daarbij moet je indruk maken op leden met leidinggevende posities (ook bekend als “de zussen”). Tijdens Rush Week ontmoeten potentiële nieuwe leden elkaar. Ze maken ook kennis met de verschillende sororities om te kijken ze waar ze zouden passen. Sommigen worden toegelaten en anderen niet. In zekere zin is Rush Week een soort speeddaten voor sororities.

Vrijheden opofferen om deel te zijn van een groter geheel

Het Griekse leven veronderstelt een levenslange verbintenis te zijn. De verbindingen die je maakt in een sorority moeten voor altijd blijven bestaan. Het is de menselijke natuur om bij een groep te willen horen en je te identificeren met gelijkgestemde mensen. Sororities staan bekend om ontgroeningrituelen die wel eens wreed zijn gebleken voor aspirant-nieuwe leden. Dat wil niet zeggen dat alle sororities zich met dit gedrag bezighouden, maar er zijn offers die leden moeten brengen om deel uit te maken van de organisatie. Het lijkt erop dat velen bereid zijn stukjes van hun vrijheden in te ruilen voor het voorrecht deel uit te maken van een sisterhood (of sommigen zullen het zelfs een sekte noemen).

Het Griekse leven binnen een sorority is een ontwikkelde smaak die niet voor iedereen is weggelegd en die een duidelijk onderscheidt maakt tussen degenen die wél en degenen die niet deel willen uitmaken van de gemeenschap.

Hier zijn de 16 regels voor leden van sororities. Alle studentes die lid zijn van een sorority moeten deze regels volgen. Dat was vroeger zo en dat is nog steeds zo.

 

16/16 – Ja, ze moeten enige ontgroening tolereren

Ontgroening is een ultieme test om te zien wie er echt moeite wil doen om lid te zijn.De stereotypen rond ontgroening zijn zowel overhyped als volledig accuraat. Dat hang af van welke exacte sorority en welk afdeling daarbinnen je bedoelt. In hun gedachten is ontgroening de ultieme test om te zien wie er echt moeite wil doen om lid te zijn van de organisatie. Bovendien willen ze dat de nieuwe rekruten zich tijdens het ontgroeningsproces met elkaar verbinden, omdat ze allemaal als een clan samen de verschrikkelijke ervaring doormaken.

Dit lijkt misschien wreed voor iedereen die nooit betrokken is geweest bij het Griekse leven. Toch beschouwen veel mensen dit als een historisch doorgangs ritueel als het gaat om een sorority. Nieuwkomers moeten een deel van hun waardigheid opofferen om in de gelederen van hun afdeling te op te klimmen. Of de resultaat het waard is of niet is een beslissing die ieder voor zich moet nemen.

Nieuwkomers moeten een deel van hun waardigheid opofferen om in de gelederen van hun afdeling te op te klimmen. In het verleden moesten ze ook laten zien dat ze bereid waren om een stevig pak op hun billen te krijgen.

15/16 – Ze moeten hun contributie betalen ($)

Om lid te zijn van een sorority moet je (of je ouders) contributie betalen. Je moet de financiële middelen hebben om deel uit te maken van een Griekse organisatie. Het leven binnen een sorority zou niet houdbaar zijn als het niet over de financiële middelen beschikt die nodig was om de evenementen, huizen en andere uitgaven overeind te houden. Het is geen geheim dat je als meisje relatief rijk moet zijn om het in een sorority te maken. Denk er eens over na: je moet al die extra vrije tijd en het geld hebben om te betalen om de vrienden te onderhouden die je maakt. Als je iemand bent die studie-uitstel vraagt omdat je een parttime baan hebt terwijl je je een weg baant door de universiteit, is de kans groot dat je weinig tijd hebt om aan jezelf te besteden, laat staan een studentenvereniging. Er is een specifiek soort meisje dat zich in zo’n organisatie blijft handhaven.

De meeste meisjes binnen die lid zijn van een sorority hebben rijke ouders. Tegenwoordig is de 'officiële' straf bij het overtreden van regels binnen een sorority een geldboete. Toch worden heel weinig geldboetes opgelegd en die zouden voor de rijke meisjes ook geen effect hebben. De indruk is dan ook dat 'ondergronds' de meiden nog steeds op de traditionele manier straf krijgen met de paddle op hun billen. Dat heeft wel effect.

14/16 – Er zijn beperkingen voor sociale media

Er zijn veel regels voor leden van sororities zodat de meiden goed moeten uitkijken met wat ze op social media zetten.Er zijn een aantal merkwaardige regels die studentes die lid zijn van een sorority moeten volgen als het gaat om de etiquette en het gebruik van sociale media. Sororities willen dat hun meisjes mooi, netjes en bovenal zich altijd als dames gedragen.

Een regel voor leden van sororities is dat ze zich goed moeten presenteren.Dit betekent dat je moet uitkijken met wat je zegt en dat je voorzichtig moet zijn naar wat je op Facebook, Twitter, Instagram en Snapchat plaatst.

Hier zijn enkele van de basisregels die ze moeten volgen. Geen PDA (Public Display of Affection, dus omhelzingen e.d.) in foto’s van jou en je vriend (behalve misschien een kusje op de wang). Plaats alleen foto’s die je ook aan je moeder zou laten zien. Wees op je hoede voor de hashtags die je gebruikt. Plaats geen namen van merken in tags bij foto’s (tenzij ze betrekking hebben op de sorority). Het is je plicht om al je foto’s van je beste vriendinnen leuk te vinden en erop te reageren. De lijst gaat maar door. Met deze regels voor leden van sororities lijkt het gebruiken sociale media een hele corvee.

 

13/16 – Ze kunnen geen feestjes geven (maar jongens kunnen dat wel)

Ja, dit is een seksistische dubbele standaard die ouderwets is, maar nog steeds van toepassing is op iedereen in een sorority. Frat boys krijgen de vrijheid van zuipfeesten, high-fiving, girl-chasing nights vol puur hedonisme. Hun vrouwelijke tegenhangers hebben niet het recht om hun eigen feestjes te geven.

In de film Neighbours 2 legt het personage van Selena Gomez uit waarom sororities geen feesten mogen geven. “In de Verenigde Staten mogen sororities geen feestjes in hun eigen huis houden”. Dit vertelt Selena aan een kamer vol eerstejaars nieuwe leden. Ze is dan de opgesmukte en ultra-vrouwelijke leider van de heetste sorority op de campus. ‘Alleen frats kunnen dat.’ Het probleem is dat in het hele land bij sociale evenementen op campussen alle macht in handen komt van door mannen. Dit zou wel eens mogen veranderen.

12/16 – Geen illegale drugs toegestaan in het sorority house

Leden van een sorority mogen niet betrapt worden op drugs en alcohol.Hier is nog een dubbele BS-norm die van toepassing is op sororities, maar niet op fraternaties. Op bijna elke sorority in het hele land is ten strengste verboden om feestjes te houden.  Ook het in huis hebben van alcohol is verboden. Het meest schokkende is dat volgens Huffington Post tweederde van de vrouwen in Amerika van mening is dat deze regel niet mag veranderen. Deze standaard is net zo oud en verouderd als de sororities zelf. De regel is ontstaan in een meer Victoriaans tijdperk en is in de loop van de jaren veranderd van traditie in beleid. Juridisch gezien is het logisch aangezien veel van de vrouwen die in sororities wonen minderjarig zijn en deze regel houdt hen uit de problemen. Maar als sororities deze regel moeten volgen, waarom zouden fraternaties dat dan niet doen?

In het verleden hebben heel wat sorority meiden flink op hun blote billen gekregen omdat ze betrapt waren op het bezit of gebruik van alcohol.

11/16 – Bij geen enkele sorority gelegenheid mag je alcohol drinken

Een regel voor leden van sororities is dat je geen alcohol mag drinken en zeker in het verleden kregen veel meisjes daarvoor met de paddle op hun billen.Gezien de vorige twee regels vóór deze, is het echt geen verrassing er je geen alcohol mag drinken bij een bijeenkomst binnen een sorority. De geldt misschien niet voor formals georganiseerd door fraternaties, maar die tellen technisch niet als evenementen van een sorority.

Sorority-evenementen zijn vooral gericht op netwerken tussen de leden van afdeling en er zijn liefdadigheidsevenementen. Tijdens deze bijeenkomsten staan de schijnwerpers direct op alle leden gericht. Daarom moeten ze zich te allen tijde gedragen als respectabele dames. Alcoholconsumptie vertroebelt je denkproces en schaadt je beoordelingsvermogen. Daarom zul je eerder iets doms zeggen of doen.

Hoewel deze regel zorgt voor het beste en juiste gedrag onder leden, willen we er nogmaals op wijzen dat deze regels niet van toepassing zijn op fraternaties. Als minderjarige meisjes worden ontmoedigd om te drinken, dan zou dat voor minderjarige jongens ook zo moeten zijn.

10/16 – Purity Month betekent “Geen bars, geen drank, geen jongens”

Studentes in een sorority offeren een deel van hun vrijheid op in naam van zuiverheid.September is de maand waarin veel sororities “Zuiverheidsmaand” (Purity Month) vieren als een manier om dichter bij elkaar te komen en banden te smeden met hun medezusters. Veel andere eerstejaarsstudenten doen zich te buiten aan het hedonisme met feesten, uitgaan en overmatig drinken. Studentes die lid zijn van een sorority richten zich op het navolgen van de regel ‘geen bars, geen drank en geen jongens’. Er zijn ook critici van deze traditionele panhellenistische regel. Ze vinden dat deze regel een verouderde, vrouwonvriendelijke kijk op vrouwen voortzet.

Zeker in het verleden waren juist seksuele overtredingen aanleiding om stevig straf op de billen te krijgen. Nogmaals, dit zijn een aantal beperkingen die alleen van toepassing zijn op Griekse vrouwen. Niet op Griekse mannen. Ze offeren een deel van hun vrijheid op in naam van zuiverheid. Er wordt van hen verwacht dat ze stand houden terwijl hun mannelijke tegenhangers zuipfeesten houden en de volgende ochtend met een kater wakker worden. Toch is het gewoon regel die je moet volgen als je deel wilt uitmaken van het zogenaamde ‘zusterschap’.

9/16 – Leden die in een sorority house wonen, moeten huishoudelijke taken vervullen

Iedere week waren er wel een paar meiden die niet al hun huishoudelijke taken hadden uitgevoerd en daarom als straf met de paddle op hun blote billen kregen.In tegenstelling tot de leefsituaties van veel slaapzalen en appartementen op de universiteit, is er binnen een sorority voor sloddervossen en meisjes die hun eigen spullen niet opruimen geen plaats.

Je bent iemand die de gemeenschappelijke ruimte waar jezelf en anderen samenleven niet respecteert als je niet volledig alle huishoudelijke taken volbrengt die aan je zijn toegewezen.

Gelukkig werken de leden van een sorority meestal een systeem uit van wie wat doet op het aangegeven tijdstip, zodat niemand belast is met alle verantwoordelijkheden. Meisjes die niet hun aandeel leveren, krijgen meestal problemen met andere leden van de afdeling omdat ze een last vormen voor de anderen die in huis wonen. In een sorority krijg je alle huishoudelijke vaardigheden aangeleerd om het huis in orde te houden.

In een sorority krijg je alle noodzakelijke huishoudelijke vaardigheden aangeleerd.

8/16 – Ze moeten tijd besteden

Lid zijn van een sorority betekent niet alleen dat je bij de bijeenkomsten bent, maar dat je ze ook helpt te organiseren.Als je deel uitmaakt van een sorority heb je een relatie met een enkelvoudige entiteit. Tegelijk maakt elk lid ook deel uit van iets dat groter is dan zijzelf. Net zoals je deel uitmaakt van een sportteam, vereist de groepsorganisatie dat je niet alleen je geld investeert. Je moet ook je tijd investeren in de verschillende liefdadigheidsevenementen en filantropische initiatieven. Hoe meer tijd je erin steekt, hoe meer je opklimt in de rangen van leiders.

Je maakt je niet geliefd als je een van die sorority-meisjes bent die alleen opduikt voor evenementen om een leuke tijd te hebben, maar vervolgens verzuimt om het werk te verzetten om zo’n evenement te organiseren.

Natuurlijk is er begrip voor dat studenten ook andere verplichtingen hebben, zoals studeren of werken.

Deel uitmaken van een sorority betekent dat je er een prioriteit van moet maken.

Deel uitmaken van een sorority betekent dat je er een prioriteit van moet maken.

7/16 – Het informele zwijgbeleid houdt in dat er niet met aanstaande leden over de sorority wordt gesproken

Op veel manieren is er binnen sororities een zwijgbeleid.Tijdens Fall Recruitment moeten potentiële rekruten tijdens Rush de “Week of Silence” erkennen.

Deze tijd van stilte is een periode waarin potentiële nieuwe leden van een sorority of een fraternaty de tijd kunnen nemen om na te denken over hun besluit om hun trouw aan de organisatie te beloven. Ze kunnen dat dan doen zonder enige invloed van bestaande en gevestigde leden.

Tijdens de Rush Week mag geen enkel lid van een sorority of een fraternaty met potentiële nieuwe leden praten over hoe het binnen hun afdeling toegaat. Deze regel geldt voor alle leden van alle sororities en is vastgesteld door de Griekse Raad.

Dit is dan een periode wanneer nieuwe rekruten en leden niet veel met elkaar communiceren. Het doel hiervan is om ruimte te laten voor objectieve reflectie. Eerstejaars studenten kunnen dan de juiste beslissing nemen om lid te worden van de sorority of fraternaty.

Dit lijkt een eerlijke regel om ervoor te zorgen dat het zowel voor nieuwe leden als voor gevestigde leden comfortabel is om de nieuwe veranderering te accepteren.

6/16 – Actieve leden mogen geen potentiële nieuwe leden uitnodigen voor de sorority

Je kunt deelnemen aan sorority activiteiten als je lid bent en anders niet.Er is een strikte drempel voor wie wel of niet aan sorority evenementen mag deelnemen. De regel is vrij eenvoudig: je kunt deelnemen als je lid bent en niet als je dat niet bent.

Iedereen die een potentiële nieuwe rekruut is of op het punt staat om lid te worden van die specifieke sorority, heeft nog niet het recht verdiend om de evenementen bij te wonen van degenen die al de beslissing hebben genomen om zich te binden.

Het zou niet eerlijk zijn in de ogen van de sorority (of wie dan ook die betrokken zijn bij het Griekse leven) als potentiële rekruten alleen zouden mogen meedoen met het plezier om later de beslissing te nemen om zich niet bij de sorority aan te sluiten.

Dit is wat de meisjes van een sorority de reputatie geeft te exclusief te zijn of aan kliekvorming te doen. Ze hebben de neiging om bij hun eigen soort te blijven als ze eenmaal lid zijn geworden.

Bij een sorority geldt dat je alleen mee mag doen als je er echt voor gekozen hebt. Je hebt dan ook ervoor gekozen om tijdens de ontgroening en bij overtredingen daarna op je billen te krijgen.

5/16 – Sociaal contact voor actieve leden is beperkt

Er zijn veel regels voor leden van sororities rondom het lid kunnen worden van een sorority, juist omdat er niet voor iedereen die wil plaats is.Er is een strikte regel die stelt dat actieve leden aan geen enkel potentieel lid mogen suggereren dat hun acceptatie in de sorority gegarandeerd of verzekerd is in hun afdeling, ongeacht hoe goed je bevriend bent met de nieuwe rekruten. Er zit een nut en noodzaak achter deze regels voor minimaal sociaal contact met nieuwe potentiële rekruten.

De redenen hiervoor zijn:

  • het vermijden van minachtende opmerkingen over vrouwen die wel of vrouwen die niet bij een sorority horen,
  • het opzij zetten van concurrentie
  • het streven naar respect,
  • vergroten van het wederzijds vertrouwen en
  • vergroten van de samenwerking.

Bijkomende redenen zijn het voorkomen van negatieve publiciteit over de Griekse gemeenschap. Ook belangrijk is het voorkomen van het uitbuiten van persoonlijke relaties tijdens het wervingsproces.

Wie zegt dat studentes die lid zijn van een sorority krengen zijn, vergist zich nadat ze deze gouden regel hebben gelezen.

Sororities proberen het proces van recruitment zo eerlijk mogelijk te maken, juist omdat niet iedereen die wil ook geplaatst kan worden.

4/16 – Alle leden moeten een voldoende studieresultaat halen

Het feit dat de studieprestatie verplicht goed moeten blijven, zal voor veel ouders een reden zijn om het lidmaatschap van een sorority aan te moedigen.Een van de vele misvattingen over studentes die lid zijn van een sorority is dat ze domme bimbo’s zijn.

Er is een regel die bepaalt dat je een minimale GPA (Grade Point Average) van 2,5 moet handhaven om het lidmaatschap te behouden. Daarom is dat stereotype twijfelachtig, zo niet helemaal verkeerd. Een GPA van 2,5  komt overeen met een gemiddeld toetsresultaat van 6,55 in Nederland.

Bij meisjes die studeren is billenkoek met de paddle een goede manier om ervoor te zorgen dat de studieresultaten voldoende blijven. In het verleden werd dat in sororoties doorlopend bewezen en dat werkt nu nog steeds.Toegegeven, een 2.5 GPA is echt niets om over op te scheppen. Maar  je moet op zijn minst een “C” -gemiddelde als beoordeling (in het Nederlandse systeem: een ruime 6). Zo niet, dan moet je je studie prioriteit geven voordat je je tijd en energie kunt besteden aan een verenigingsactiviteiten.

Dit is een regel waarvan niemand kan beweren dat het “verkeerd” of “te restrictief” is. Het is immers de verplichting van een student om de studie op de eerste plaats te zetten. De rest komt daarna pas. Het lidmaatschap van een studentenvereniging moet iets aan je ervaringen in de studieperiode toevoegen. Het moet niet de bron zijn van afleiding in je academische carrière.

3/16 – Leden moeten formele bijeenkomsten bijwonen

Een formal is een chic feest waarvoor je je beste kleren aan doet.Een van de leukste onderdelen van een sorority is dat je aan het einde van het studiejaar naar een formal kunt gaan. Je hebt dan een pauze verdiend van al dat harde werk dat je in je studie hebt gestopt.

Een formal is een feest omgeven met veel tradities.Het is gebruikelijk dat frat boys studentes die lid zijn van een sorority vragen hun formals bij te wonen. De dames kunnen ook de jongens vragen om hun dates te zijn wanneer het hun tijd om naar een formal te gaan.

Een formal is als een prom op de High School, maar nu voor 20-jarigen (of 18-19-jarigen). Je kleedt jezelf mooi aan, je danst op muziek en geniet van geweldige herinneringen.

Dus wat is dan het verschil de middelbare school? Oh ja, er is geen eindtijd waarop je thuis moet zijn.

2/16 – Leden moeten een minimum aantal uren dienstverlening uitvoeren

Een regel voor leden van sororities is dat je moet leren om iets goeds te doen zonder dat er wat tegenover staat. Een van de belangrijkste doelen van het bestaan van een sororities (behalve het creëren van een zusterschap) is het idee om goede doelen te creëren die goed zijn voor de gemeenschap van de locatie waar de universiteit is gevestigd. Daardoor bouw je niet alleen maar een band met je collega sorority leden, maar creëer je ook een band met degenen die je helpt en helpt bij filantropie. Als je deel uitmaakt van een Griekse organisatie wordt ook verondersteld dat je goede daden doet voor anderen zonder daarvoor iets terug te vragen. Of het nu gaat om een voedselbank voor houdbare levensmiddelen, bewustzijn en voorlichting in het kader van borstkanker of wat dan ook, leden van een sorority ontwikkelen een besef dat het helpen van anderen goed is voor de persoonlijkheid. Ondanks elk negatief stereotype over sororities, kun je niet ontkennen dat deze reden om lid te worden positief is.

De bedoeling van filantropie is natuurlijk dat je iets goeds doet voor de plaatselijke gemeenschap.

1/16 – Je moet het Griekse alfabet leren

Het leren van het Grieks alfabet is waarschijnlijk het meest academische deel van de hele ervaring.Last but not least, deel uitmaken van een sorority of fraternity betekent dat je kennis maakt met Griekse taal.

Er zijn veel verschillende Griekse organisaties over de hele wereld. Ze hebben even zoveel verschillende namen die Griekse letters bevatten. Je kunt het verschil tussen je eigen organisatie en die van anderen niet ontcijferen als je het Griekse alfabet niet begrijpt.

In feite zijn sororities oude organisaties die dateren uit Victoriaanse periodes. Hun uiterst geheime leerstellingen kun je alleen begrijpen als je de symbolen en uitspraken van het Griekse alfabet begrijpt.

Dit is waarschijnlijk het meest academische deel van de hele ervaring van het lidmaatschap van een sorority. Dit verklaart ook alle foto’s van studentes die lid zijn van een sorority en de handgebaren die ze maken. Het zijn tekens van verschillende letters in het Griekse alfabet.

 

 

Dit is grotendeels een vertaling van het artikel 16 Strict Rules Sorority College Girls Have To Follow door Alyson Keen, gepubliceerd op 11 november 2017. Dit artikel is gebaseerd op informatie uit The Daily Beast, Buzzfeed, Total Sorority Move, Huffington Post, The Occidental Weekly

Moeder en dochters krijgen thuis op hun blote billen

In sommige religieuze gemeenschappen was het heel gebruikelijk dat de dochters net als hun moeder van hun vader op hun blote billen kregen tot ze gingen trouwen, waarna de nieuwe echtgenoot die rol overnam.

In sommige religieuze gemeenschappen kregen de dochters net als hun moeder op hun blote billen kregen tot ze gingen trouwen.

Een verhaal over de opvoeding in een kleine religieuze gemeenschap, gepubliceerd in 2016 op Tumblr.

Het is kwart over 4 in de middag en het huis ziet er prachtig uit. Het mooiste daarvan is dat ik vooruitloop op mijn planning met genoeg tijd om het diner af te ronden en nog een laatste kijkje in de spiegel te nemen voordat hij aankomt. Alles moet perfect zijn!

Tegen zes uur loopt mijn man door de deur en vindt zijn toegewijde vrouw in zijn gezellige huis klaar om de vele gasten te verzorgen die we zullen hebben. Eindelijk voel ik dat ik na vele jaren de vrouw ben geworden waar ik alleen maar van droomde dat ik die zou zijn.

Dan heb ik het niet over perfectie, maar juist door mijn fouten te herkennen en mijn manier van doen aan te passen, is een enorme stap voor mij, of voor ieder willekeurig meisje dat het meisje van de dromen van een man wil zijn. Ik kan het alleen maar beschrijven als een intuïtief verlangen dat we sinds onze jeugd bij ons dragen en bepaald wordt door liefde, regels en discipline.

Ik denk graag dat het natuurlijk is, maar mijn moeder had zeker veel te maken met mijn verlangen om een ​​liefhebbende en onderdanige vrouw te zijn, net zoals ze zelf was. Mijn vader had altijd het laatste woord en noch moeder, noch de kinderen zouden hem in twijfel trekken (tenzij wij meisjes erop uit waren om pijnlijke billen te krijgen). Trouwens, met ‘wij’ bedoel. ik mij en mijn zussen, maar ook mijn moeder. Het was geen geheim dat ze ook op haar billen kreeg van papa. Mijn aanname is dat ze wilden dat we hun levensstijl zagen en zouden overnemen als onze manier van leven in plaats van iets vreemds of mishandeling. Hoe dan ook, we hebben het nooit in twijfel getrokken. Het enige dat we wisten was dat mama op haar billen kreeg net zoals mijn zussen en net zoals ikzelf als we niet aan de verwachtingen van mijn vader voldeden.

Ik weet dat velen die dit lezen mijn vader misschien als een tiran zien, maar eerlijk gezegd wisten we dat hij altijd zorgzaam was en hij het beste voor ons wenste. Daar hebben we nooit over getwijfeld.

Het was gewoon hoe het leven was in onze kleine religieuze gemeenschap met zijn traditionele waarden, rollen en moraal. Vader was het hoofd van het huis en onze moeder en kinderen onderwierpen zich aan zijn autoriteit. Zowel jongens als meisjes werden opgevoed om dezelfde rollen te vervullen als ze ouder waren.

Zo waren mijn zussen en ik geen onbekende voor de taken die mijn moeder deed als moeder en als vrouw. Ik was de oudste en hielp met mijn jongere broers en zussen, en hielp met het schoonmaken van het huis. Het was veel werk maar ik waardeerde het ieder moment opnieuw.

Vader had verwachtingen van ons allemaal. De jongens hielpen ons met werkzaamheden buiten de deur en hielpen ons soms met zwaardere taken. Het hebben van verschillende regels betekende ook verschillende gevolgen voor het niet naleven ervan. Voor de jongens betekende dit meestal meer werk en verlies van speciale privileges, zoals uitgaan met vrienden of televisie kijken. Wat betreft de meisjes betekende dit billenkoek.

Het leek destijds een algemeen gedeelde overtuiging dat meisjes veel emotioneler en lichamelijk zwakker zijn dan jongens. Daarom reageerden meisjes heel goed als ze op hun billen krijgen en dan doet het er niet toe hoe oud die meisjes zijn. Iedereen kan de trots of hooghartigheid van een jong meisje of een volwassen vrouw gemakkelijk veranderen in onderdanigheid door haar op haar blote billen te geven met de hand of met een voorwerp. Ik kan natuurlijk dit niet als een universele waarheid bevestigen, maar voor mezelf ben ik zeker. van dat het krijgen van billenkoek op mijn blote billen elk vrouwelijk verlangen in mij heeft aangewakkerd dat vaak wordt beschreven als vriendelijk, zachtaardig, liefhebbend en onderdanig. In onze gemeenschap staat een meisje onder de zorg van haar vader en op een dag zal ze onder de zorg en verantwoordelijkheid van haar echtgenoot vallen.

Dit werd ons duidelijk geïllustreerd in de manier waarop onze vader met moeder omging toen ze haar klusjes verwaarloosde of openlijk onbeschoft was tegen vader of iemand anders om een ​​onterecht reden. Iedere keer dat papa een leermoment zag, vroeg hij mijn zussen en mijzelf naar zijn kamer te komen om te zien hoe een vrouw die zich misdragen wordt aangepakt.

Vader gebruikte meestal een riem, althans tijdens de keren dat hij billenkoek gaf waar ik. bij was.  Hoe onze moeder op haar billen kreeg was niet veel anders  dan van. hoe wij het kregen. Eerst wordt ze naar haar kamer gestuurd waar ze met de handen achter haar rug naar de deur staat en geen woord zeggen mag. Nadat ze een tijdje had gekregen om na te denken over haar acties, nodigde papa de overige meisjes in het huis uit om zich bij hem en moeder in de kamer te voegen en wij gingen stilletjes langs de muur staan.

Vader zou dan op het bed gaan zitten en haar naar hem toe laten kijken en hij zou haar vertellen wat ze verkeerd heeft gedaan, wat van haar wordt verwacht, en wat haar straf is.

Ik kon me altijd goed met haar identificeren, niet alleen als mijn vrouwelijke rolmodel, maar ook hoe we reageerden op deze strafsessies.  Zowel zij als ik gingen altijd huilen tijdens de preek voordat de werkelijke billenkoek begon. Het waren gemengde gevoelens van schuld, angst en verwachting van zere billen.

Vader stond op en leidde haar naar de rand van het bed, waar ze haar ellebogen plat legde en hij haar rok optilde en haar onderbroek naar beneden trok.

Het klinkt cliché, maar in die tijd was het echt ongehoord dat een meisje iets anders droeg dan rokken of jurken. Ieder meisje dat toen iets anders droeg dan rokken en jurken rebelleerde tegen de natuurlijke orde van mannen en vrouwen. Voor ons meisjes, was het dragen van een rok altijd een herinnering om altijd in ons beste gedrag te zijn, omdat een meisjesrok gemakkelijk altijd en overal kan worden opgetild voor een goede pak slaag.

Tegen de tijd dat mijn moeders onderbroek op haar enkels lag, liepen haar tranen al over haar wangen. Toen hief vader zijn arm op om snelheid te krijgen en liet hij zijn arm snel zakken om daarmee het luide geluid te krijgen van moeders billen die door zijn riem werd geraakt. Geleidelijk aan verhoogde hij zijn kracht, iedere gil werd luider en luider.

De vrouw die voorovergebogen op bed lag, was niet anders dan wij. Ze bewoog haar billen zachtjes heen en weer na iedere klap in een poging om de pijn te verzachten. Ze huilde hardop en verontschuldigde zich voor haar fouten en beloofde dat het niet meer zou gebeuren.

In sommige huishoudens waren zowel de moeder als de dochters nooit te oud om op hun blote billen te krijgen.

In sommige huishoudens was je nooit te oud om op je blote billen te krijgen.

We wisten natuurlijk al op jonge leeftijd dat dit onwaarschijnlijk was, want als er iets is dat we hebben geleerd door te kijken hoe mijn moeder op haar billen kreeg, was dat we vroeg of laat weer op onze billen zouden krijgen waarvoor we eerder billenkoek hadden gekregen. Waarom? Misschien omdat geen enkele straf in de wereld ons kan vervolmaken, maar het kan ons wel herinneren aan onze plaats en verwachtingen. Misschien is het door dit idee dat ik geïnspireerd ben om niet de perfecte vrouw te zijn, want dat kan ik niet, maar om de beste vrouw te zijn die ik kan zijn. Zo wist ik dat noch ik, noch mijn zussen ooit te oud zullen zijn om straf op onze billen te krijgen.

Nadat mijn vader klaar was met mijn moeder op haar billen te geven, stond ze op met een rood snikkend gezicht. Een gloeiend rood achterwerk. Moeder tilde dan haar gezicht op en keek ons ​​aan met haar door de war en haar onderbroek nog steeds om haar enkels. Vernederd maar met overtuiging verontschuldigde ze zich dat ze een slecht voorbeeld was als echtgenote, als moeder, als een vrouw. Ze bekende haar fouten aan ons en waarschuwde ons goed te zijn. Ze wendde zich toen tot mijn vader en bedankte hem voor zijn liefde, voor zijn straf, voor zijn leiding die hij biedt. Haar verontschuldiging werd geaccepteerd zonder enige teleurstelling op het gezicht van mijn vader. Hij verwelkomde haar in zijn armen, kuste haar en verklaarde zijn liefde voor haar.

Ik was stiekem jaloers op al die momenten in de hoop dat ik ooit een liefhebbende en zorgzame echtgenoot kon vinden. Dat is de reden waarom elke keer dat ik me misdroeg of mijn verantwoordelijkheden verwaarloosde, ik mijn billenkoek accepteerde wetende dat elke klap die ik kreeg, me voorbereidde om de beste vrouw te zijn die ik kan zijn.

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 5 juni 2016.

Soms kreeg je op school straf op je blote billen

Enkele tientallen jaren geleden gebruikte bijna iedere High School in Amerika billenkoek met de paddle als straf en soms ging dat op de blote billen.Enkele tientallen jaren geleden gebruikte bijna iedere High School in Amerika billenkoek met de paddle als straf en soms ging dat op de blote billen.

Uit forumdiscussies waarin vrouwen herinneringen bespraken uit die tijd, blijkt dat billenkoek veel gebruikt werd. Het alternatief van nablijven had als nadeel dat de schoolbus dan al weg was.

Er waren wel grote verschillen. Sommige docenten gaven een paar symbolische tikken op je rok, waar je eigenlijk niks van voelde. Bij de meeste docenten moest je krom staan en je rok omhoog doen. Daarna kreeg je een paar stevige tikken met de paddle op je onderbroek. Dat voelde je een paar uur, dan was het weer over. Zoiets gebeurde ook meestal als je naar de directeur gestuurd werd.

Voor sommige docenten hadden de meisjes respect

Dan hadden de meeste scholen ook wel een paar docenten waar de meisjes respect voor hadden. Vaak was het de docent science en PE. Docenten natuurkunde, scheikunde en gymnastiek. Dat waren meestal mannen die zelf ook kinderen hadden of hadden gehad. Ze geloofden in strenge opvoeding. Het waren docenten die bij de eerste les van het schooljaar direct duidelijk maakte dat als je ongehoorzaam was of de regels overtrad een pak op je billen kreeg. Het waren docenten die duidelijk maakten dat ze maar één keer waarschuwden.

Op school straf op je blote billen krijgen

Bij sommige docenten moesten de meisjes voordat ze billenkoek kregen niet alleen krom staan en hun rok optillen, maar ook hun onderbroek naar beneden schuiven. Deze docenten vonden principieel dat meisjes billenkoek op hun blote billen moesten krijgen.

Bij sommige docenten moesten de meisjes die straf kregen niet alleen krom staan en hun rok optillen, maar ook hun onderbroek naar beneden schuiven.

Als je bij zo’n docent de gang opgestuurd werd, moest je niet alleen krom staan en je rok omhoog tillen, maar ook je onderbroek naar beneden doen. Bij zo’n docent kreeg je altijd op je blote billen en dat was geen pretje. Het was ook altijd huilen als je van zo’n docent op school op je blote billen kreeg.

Ondanks dat de meisjes wel accepteerden en gewend waren dat ze op hun billen kregen als ze dat verdiend hadden, vonden ze het afschuwelijk om voor zo’n docent hun billen bloot te maken en krom te moeten staan. Deze docenten sloegen ook vaak hard omdat ze vonden dat straf indruk moest maken. Op de blote billen komt dat ook nog eens extra binnen. Daarom probeerden ze door goed op te letten en goed gehoorzaam te zijn zulke vervelende billenkoek te vermijden, wat uiteraard precies de bedoeling van die docent was.

Over de kwestie of straf op High Schools op de bedekte of blote billen gegeven werd is hier meer informatie te vinden.

 

 

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 28 maart 2016.

Ontgroening in Zweden

Een ontgroening bij een studentenvereniging in Zweden.

Een ontgroening bij een studentenvereniging in Zweden.

Ontgroening kan even een lastige periode zijn. Soms zijn er vervelende uitdagingen dingen bedacht om de saamhorigheid te vergroten. Tegenwoordig is dat aan strenge regels en beperkingen onderhevig.

Deze foto komt uit Zweden.

Nog niet zo lang geleden kregen Amerikaanse studente die lid wilden worden van een sorority (‘pledge’) tijdens de “Hell Week” iedere dag flink met de paddle op hun blote billen. Ook dat is uiteraard helemaal afgeschaft.

 

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 25 november 2014.

Er is niks mis met een goed pak op haar billen

Niks mis met een volwassen meid die een goed pak op haar billen krijgt

Danseressen in theaters en Night Clubs

Rond 1950 en 1960 was spanking algemeen geaccepteerd in Amerika. Danseressen in nightclubs en theaters kregen toen regelmatig billenkoek, als straf en/of als onderdeel van de show. Volwassen meiden kregen dan een volwassen pak op hun blote billen.Er is niks mis met een volwassen meid die een goed pak op haar billen krijgt, dat vond men in Amerika toen bleek dat danseressen vaak op hun billen kregen.

Zo rond 1950 en 1960 was spanking algemeen geaccepteerd in Amerika. Zolang je opgroeide en thuis woonde was het eigenlijk voor alle andere Amerikanen een deel van het leven. Zowel thuis als op school was billenkoek de eerste disciplinaire maatregel. Voor veel meisjes ging dat ook door nadat het ouderlijk huis verlaten was.

Het was ook de periode waarin Bettie Page furore maakte met haar frivole foto’s waarin spanking een grote rol in speelde.

Eén van de gevolgen daarvan was dat in dansgezelschappen van glamour in dans- en night clubs spanking ook een onderdeel van het leven was.

Billenkoek voor danseressen was niet nieuw

Een glamour girl in 1920 krijgt op haar billen.

Een glamour girl in 1920.

Dat was overigens niks nieuws, want ook uit 1920 zijn er al foto’s bekend waarin danseressen in een dansclub billenkoek op hun blote billen krijgen. Ook toen gebeurde het meestal op het toneel en kregen de meisjes ook op hun blote billen.

In dezelfde tijd was billenkoek in balletgezelschappen normaal en geaccepteerd. Om als danseres grote prestaties te leveren was veel discipline en doorzettingsvermogen nodig. Om dat te bereiken werd ook veel billenkoek gebruikt. Het hoorde er gewoon bij. In de balletgezelschappen ging het echter nog relatief privé, zonder publiek. De meisjes kregen tijdens de repetities op hun billen of ze moesten in het kantoor bij de directeur van het gezelschap komen. Daar volgde dan een indringend gesprek en billenkoek.

Zeker in balletgezelschappen met klassieke hiërarchische structuren was de leider de baas en moesten meisjes gehoorzamen. Meisjes die niet wilden luisteren moesten maar voelen.

Er is een periode geweest dat de danseressen van het Bolshoi theater intern woonden en naakt moesten oefenen zodat de houding beter zichtbaar was. De danseressen kregen toen vaak met een rotting op hun billen. Op deze pagina is daarover meer informatie te vinden.

Volwassen meiden krijgen billenkoek op het toneel

Voor de meeste danseressen in theaters en Night Clubs waren de dagen lang met veel repetities en optredens.

Voor de meeste danseressen in theaters en Night Clubs waren de dagen lang met veel repetities en optredens.

In de glamourgezelschappen was het voor de danseressen niet zo dramatisch en ernstig als vroeger in het Bolshoi. moest er zeker hard gewerkt worden. Misschien dat de dansen er makkelijker uitzien dan klassiek ballet, maar er moet toch veel gerepeteerd worden voordat alles geolied en gelijk liep. Meisjes die daarbij minder goed opletten, liepen dan het risico dat ze ’s avonds de ontvangende rol moesten vervullen in een act waarin billenkoek gegeven werd.

De sfeer was niet streng en dreigend, maar juist vrolijk en frivool. En een beetje ondeugend en uitdagend.

Het publiek vond het ook heel logisch en amusant dat ondeugende en uitdagende meisjes op hun billen kregen. Zo hoorde het simpelweg ook te zijn. Het feit dat het hier om volwassen vrouwen ging deed er niet zo veel toe. De algemene mening was dat meisjes nooit te oud waren om op hun billen te krijgen als ze dat verdienden.

Billenkoek was toen een licht, vrolijk en frivool onderdeel van de show en zat verweven in de optredens van de danslessen. Dat gold zowel voor de hoog aangeschreven clubs in Las Vegas maar nog veel meer in de minder bekende nightclubs in provinciesteden of landelijke gebieden.

Billenkoek als straf voor danseressen

Danseressen die zich schuldig maakten aan ruzie en gekibbel konden meestal rekenen op een goed pak op hun billen en soms gebeurde dat op het toneel als onderdeel van de show.

Danseressen die zich schuldig maakten aan ruzie en gekibbel konden meestal rekenen op een goed pak op hun billen.

Maar billenkoek was niet alleen maar een klein onderdeeltje van show.

Het was ook een onderdeel van het leven van danseressen in veel Night Clubs.

Voor die danseressen was het leven best wel zwaar met veel oefenen en optredens. Daar hadden ze niet altijd evenveel zin in. De eisen waren hoog en er was weinig rechtszekerheid. Voor jou was er snel een andere.

Soms waren er ook spanningen of kleine ruzies tussen de danseressen onderling. In veel Night Clubs was de gezagsverhouding duidelijk. De directeur was de baas. Soms gaf zo’n directeuren op een strakke en dominante manier leiding. Danseressen die niet goed genoeg hun best deden of zich niet gedroegen in de groep konden kiezen: vertrekken of een goed pak op hun billen krijgen.

Wat is ook gebeurde was dat ’s avonds tijdens de show één of meerdere meisjes echt pak op billen krijgen voor straf omdat ze zich eerder die dag misdroegen hadden. In die gevallen was de billenkoek niet om iets frivool’s en vrolijks maar een soort ritueel met echte straf. Dat betekende dat die meisjes op het toneel op het toneel billenkoek kregen, ook wel op hun blote billen, die echt straf was. Het publiek vond het levensecht en prima. Maar hoe vonden de danseressen dit zelf eigenlijk?

Wat vinden de danseressen daar zelf van?

Er s niks mis met een volwassen meid die een goed pak op haar billen krijgt, dat vond men in Amerika toen bleek dat danseressen vaak op hun billen kregen.Kennelijk is daar toen een tijdschrift artikel over verschenen.

The glamour girls from stage and night clubs have their say on a mighty touchy subject!

De danseressen van de theaters en de night. clubs geven hun mening over een extreem gevoeling onderwerp!

De conclusie was dat de meisjes het kennelijk geen groot probleem vonden.

Only a relatively few show girls saw anything wrong with a grown girl getting a sound spanking!

Er is niks mis met een volwassen meid die een goed pak op haar billen krijgt!

Het is wel belangrijk om te beseffen dat dit een situatie is waarin een volwassen meid een stevig pak op haar billen krijgt zonder dat ze daar zelf voor kiest. Het was voor hen meer een onderdeel van het werk dat je doet (danseres zijn) en hoe je je gedraagt (bijvoorbeeld niet opletten tijdens een oefening of kibbelen met de andere meiden). Het is dan maar een klein gedeelte van de danseressn  die het niet vindt kloppen dat je dan als volwassen vrouw voor straf een stevig pak billenkoek op je (blote) billen krijgt. Het overgrote merendeel zag daar helemaal niets verkeerds in. Die vonden dat er niks mis was met een volwassen meid die een goed pak op haar billen krijgt.

Misschien gold dat vooral als het om een ander ging en niet om henzelf…

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 12 oktober 2015.

Een slaapfeestje in 1975

Rond 1975 was billenkoek normaal en geaccepteerd en op een slaapfeestje blijken bijna alle mesjes van 17 of 18 jaar thuis op hun blote billen te krijgen.Een herinnering van een Amerikaanse vrouw over een slaapfeestje in 1975, toen iedereen 17 of 18 jaar was.

Het bleek dat er maar één meisje was dat niet op haar billen kreeg.

When girls get together for a sleepover at a friend’s house, it goes without saying that they don’t sleep. They eat munchies, talk and giggle all night, and when the sun comes up they finally conk out. I had my share of slumber parties when I was a teenager, and I miss those days.

When I was sixteen I was invited to my friend Faith’s house with five other girls, all seven of us stuffed into Faith’s room, equipped with sleeping bags and pillows. Faith’s mom had provided sheet pizza and diet soda, together with a variety of flavored potato chips. Faith even had a television in her room, but our area only had three channels and they all went off the air after midnight. And of course, neither videotapes nor DVD’s had been invented yet. This was the summer of 1975 and we were all headed for our Senior year of high school.

We sometimes got carried away with our chatter, and when that happened Faith’s mom would knock at the door before opening it with a friendly warning. “Ladies, keep it down, please. It’s late.”
“OK. Mom,” said Faith–and after a few minutes the noise and giggles would resume.
“Hey, keep it down!” warned Laura. “Your mom is gonna come up here and spank you.”
“Naw, she won’t,” said Faith. “She’s never spanked me in my life.”
Joan looked at Faith in disbelief. “You never got a spankin’?”
“No,” Faith admitted.
“Wow,” said Rachel. “Your house must be like heaven!”
The other girls, including me, chorused “Yeah!”
“You mean,” Faith asked, “you guys get spanked still?”
“Oh sure!” Joan said. “My mom uses the back of her hairbrush.”
“So does my mom,” I admitted. “Right on the bare!”
Faith asked, “You mean she takes your undies down?”
“She sure does!” I said. “Then she swats me right on the skin.”
“My mom leaves my undies on,” said Joan. “But it hurts just the same. She always says she’s gonna burn my bloomers,” Joan added with a laugh. The rest of us laughed too.
“Well,” Faith asked, “how does she do it? I mean, does she put you over her lap or something?”
“Well yeah!” said Joan. “She puts me right over her knee and pulls my dress up. Then she paddles my underpants with her hairbrush.”
“That’s how I get it too,” I said. “My mom takes me to the bathroom and pins up my skirt and pulls my panties down. Then she puts me over her lap and spanks me good. She even makes me count the spanks!”
“My dad spanks me,” Sharon said. “He has this retarded stick. He makes me bend over my bed and he pulls up my skirt. Then he wallops me on the panties with the stick.”
“You show your undies to your dad?” Faith gasped.
“Well sure!” Sharon replied. “That’s how I get spanked. It’s only my dad. He’s seen my underwear. No big deal.”
“My mom uses a strap,” Laura said. “She makes me take my clothes off and stretch out on the bed with my butt raised up on pillows. Then she uses this big strap on me.”
“You have to get naked?” I asked.
“Yeah,” said Laura. “Everything off.”
“But,” I continued, “does anybody else see you?”
“Not usually,” Laura said. “She takes me to my room and shuts the door. But if my sister is gonna get whipped too, my mom makes us both take our clothes off. And that strap really hurts. She dips it in water first so it really burns!”
“That’s awful!” said Faith.
Cynthia got up and went for a square of pizza from the box on Faith’s vanity bench. “Oh, I give my dad the championship when it comes to spanking!” she admitted.
“What does he do?” asked Laura.
“Well,” said Cynthia, “he has this thing, you know like half a coat hanger. It’s like a big wooden coat hanger broken in the middle so one side looks kind of like a little paddle. He makes me pull my underpants down and go over his lap. And boy, does he hit hard!”
Faith said, “I can’t believe all you guys get spanked like little kids! Aren’t you too big for that?”
“Doesn’t Mr. Donaldo still paddle kids in school?” Cynthia reminded her. “I hear some of them are eighteen!”
“I never got the paddle,” Faith said. “Did any of you guys?”
“No,” we all said. I did not know that my experience with the principal’s paddle was still nearly a year away.
“How about you, Barbara?” Faith asked. “Do you get spanked too?”
Barbara acted as if she were reluctant to share. “Yeah, I do,” she admitted. “My mom uses a ping pong paddle from the rec room. She makes me pull sown my jeans and bend over this footstool thing, down on my knees. Then she paddles me with it. Sometimes she hits the back of my legs with it too.”
“So does my mom,” I said. “That really hurts!”
“Why don’t your mom and dad spank you?” Cynthia asked Faith.
“They say they don’t believe in it,” Faith said. “They say there are other ways to correct a kid when she’s naughty.”
“Well like what?”
“Oh, I don’t know,” Faith sighed. “Like getting grounded in my room with the TV unplugged, or maybe not even having something like this sleepover. I think that would hurt worse than any spanking.”
“Then,” Laura laughed, “you haven’t felt my mom’s wet belt on your bare butt!”
Finally we all looked at Rachel, who hadn’t really contributed to the conversation.
“How about you, Rachel?” I asked. “Do you get spanked?”
“Yeah, I do,” Rachel admitted with the air of a girl who seemed reluctant to talk about it. “My dad cuts a switch and whips me with it sometimes.”
“On your bare?” I asked.
“No, usually I have jeans on, or a skirt and he doesn’t lift it up. He sends me to the garage and makes me bend over his workbench. It’s not too bad, but it can really sting once he gets going!”
“That’s how my mom used to get it,” I said, “except it was on her bare. But that was in the olden days, when everybody got whipped in one way or another.”
“Well,” Faith concluded, “it seems to be alive and well nowadays too, with all you guys telling me you still get it!”
“What if,” Cynthia asked Faith, “what if you did something like really bad and you asked your mom and dad to spank you? Do you think they would?”
“Oh I doubt it,” Faith said. “It’s just something they don’t believe in.”
“Maybe they ought to talk to our parents,” said Cynthia.
“A lot of good that would do!” Rachel said.
“Besides,” I warned the other girls, “none of these stories are supposed to get out of this room! I don’t want any boys finding out that we get tanned with our pants down! They would never let us hear the end of it.”

“Can we talk about something else now?” suggested Laura. “Like maybe boys?”

And so the conversation shifted to another lively topic.

(bron tekst: experienceproject)

(bron foto: unknown)

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 10 januari 2015.

Jeugdherinneringen over de paddle op de High School

Op High Schools in Texas was vroeger voor iedere student elke dag opnieuw de dreiging dat je met de PADDLE kon krijgen.Op een website voor alumni van een High School in Texas worden jeugdherinneringen over de paddle opgehaald. De paddle was (en soms: is) op High Schools onmisbaar voor de discipline. In 1963 werd de discipline gehandhaafd door middel van een stevig pak op de billen met de paddle.

Een vaste taak was het in de gaten houden van het parkeerterrein om te controleren dat iedereen die de school verliet een geldig briefje had. Als je werkt gepakt zonder briefje…de PADDLE!

Tijdens schoolbijeenkomsten werd in de gangen gecontroleerd om te controleren dat niemand zich drukte. Als je betrapt werd…de PADDLE!

Op High Schools in Texas was vroeger voor iedere student elke dag opnieuw de dreiging dat je met de PADDLE kon krijgen.Tijdens de lunch werd bij de winkels in de buurt van de school gecontroleerd of studenten die daar waren wel een geldig lunchbriefje hadden. Als je daar betrapt werd zonder briefje…de PADDLE!

Ook voor spijbelen en te laat komen…de PADDLE!

Om de onopvallende, maar continue aanwezige rol te begrijpen die de PADDLE speelde gedurende onze schooltijd, moet je het echt zelf meegemaakt hebben.

Van je twaalfde tot je achttiende was er elke dag opnieuw de dreiging dat je met de PADDLE kon krijgen.

 

 

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 4 december 2014.

Over de knie bij de docent

Een Amerikaanse High School studente vertelt dat ze regelmatig over de knie bij de docent ging als alternatief voor straf met de paddle.Als dit verhaaltje waar is (en waarom zou het niet zo zijn), worden op Amerikaanse High Schools die lijfstraf toepassen, meiden die vervelend zijn in de les ook regelmatig apart genomen en over de knie gelegd.

Op deze manier wordt het meisje gematst, omdat een officiële bestraffing met de paddle vastgelegd moet worden en ook leidt tot een briefje dat mee naar huis moet. Daarmee wordt een extra pak slaag thuis vermeden.

Bovendien komt dit natuurlijk ook niet in de statistieken terecht.

This takes me back to being 15 and having a totally smart mouth one day.  Our teacher kept shushing us while we were supposed to be doing in class word problems in algebra (my worst subject then).  I was very frustrated and said out loud, to my instant regret, what I was thinking:  ”Well if you taught it better we wouldn’t have to keep asking each other for help!”  Immediate dead silence and I thought I was going to be sick.  She grabbed my arm and took me out of the classroom down the hall to a instructor work room, which was empty thank God.  It sucked having everyone in the hallway stare at me.  They were guessing something bad was about to happen and they were right.    She took me to a chair and pulled me over her knee and lifted my skirt over my back and spanked me for what seemed like forever but was probably only a minute or two, saying absolutely nothing.  Having just gotten myself totally in trouble, I was resolved not to say a word until I was spoken to.   I’m starting to cry because I can’t do the math problems, can’t ask my classmates for help, and now I’m catching a humiliating smacking for it.

Then she stopped and said “You know, Claire, all you had to do was tell me you didn’t understand.  What you said was totally disrespectful and uncalled for.  The next time, I WILL paddle you and send a note home for your parents.”  More spanks and I’m crying because I’m embarrassed and relieved that I wasn’t in the classroom bent over her desk for swats with the board.  That would really have been the worst.

Some teachers thought they were cutting us a “break” by spanking us in private, away from anyone else and not using the paddle, which by rules would have required a note being sent to your parents for review and signature and returned to the office the next day because it got reported to the office and was part of your term report.  [Memo to teachers:  even if you don’t get paddled, its awful getting spanked at school]

In our house, the corporal punishment equation was:  paddled at school = father’s belt on your butt after he got home from work times X times Y, where X = just how pissed he was that you had misbehaved in school (again) and Y equals how many strokes he thought it was going to take to drill home that:  a) disobedience to any adult authority figure was absolutely forbidden by any of his girls; b) education was a privilege; and c) that you had better never ever ever get in trouble at school again.  He never got to go to school as much as he wanted growing up so he made darn sure we appreciated it.

So she gives me a little push to get off her lap and I stand up, wipe the tears and pull down my skirt. “Look at me.  We are going back to the room and after I apologize to everyone for not explaining it very well you are going to apologize to me for what you said.”  ”Yes, ma’am” I said and we walked back to the room.

You might think everyone was chit-chatting a storm while we were gone.  Nope.  We get back and it’s dead silence like when we left.  You know how people try to act like someone didn’t just burp or pass gas?   That’s about what it was like.

Everyone’s staring at me, some in pity, and 2 girls I hated probably gleeful that I had just caught a spanking but disappointed it wasn’t a paddling.

My teacher said she was sorry if we were having problems and if she could have explained it better.  She said we would go over it again after I said what I needed to say to the class.  That was my cue to apologize to her and the class for being rude and disrespectful so I did because she told me to but I also really did want to apologize.  We liked her because she was funny even if she did push us too hard and not explain things well at times.  The good part was that she explained it much better on the second go-around and that I didn’t have to face taking a note home saying I had been paddled for being disrespectful.

(Bron plaatje: realspankingsinstitute)

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 25 november 2014.

Sorority Big Sisters met de paddle

De ‘Big Sisters’. Iedere nieuwe eerstejaars studente werd aan een Big Sister toegewezen die heeft het recht had om hun paddle op de billen van de eerstejaars studentes te gebruiken.Wat denk je? Zouden ze in deze Amerikaanse sorority (vereniging voor studentes) de paddle nog gebruiken?

Als je naar die gezichten kijkt, hebben ze er zin in.

Dit zijn nu de ‘Big Sisters’. Iedere nieuwe eerstejaars studente zal nu aan een Big Sister worden toegewezen en die heeft het recht om de paddle op de billen van de eerstejaars studente te gebruiken als haar dat goed dunkt. In ieder geval gebeurt dat tijdens de eerste week (‘pledge week’), maar ook daarna.

Toch is de belangstelling van de eerstejaars studenten om lid te worden van zo’n sorority overweldigend. Dat is tegenwoordig zo, maar ook toen binnen de sororities nog volop de paddle gebruikt werden.

Het was toen voor de eerstejaars studentes maar net afwachten wat voor instelling jouw Big Sister had. Sommige waren voorzichtig en gaven wat zachte klappen, vooral voor de lol. Je kon ook pech hebben en iemand treffen die het leuk of belangrijk vond om je bij iedere aanleiding gedurende de eerste jaren van je studietijd een keihard pak slaag met de paddle op je blote billen te geven, omdat zij dat ook had gekregen toen zij bij de vereniging begon.

Totdat jijzelf Big Sister geworden bent, en zelf met zo’n paddle in de gang staat, in afwachting van de eerstejaars studente die jij ging begeleiden. En met de paddle mag geven, als je daar aanleiding toe zag.

 

Eerder gepubliceerd op het Daphne Fotoblog op 22 november 2014.